فیزیوتراپی دایان » شکستگی ها » شکستگی استخوان بازو + درمان‌های فیزیوتراپی

شکستگی استخوان بازو + درمان‌های فیزیوتراپی

فیزیوتراپیست علی حیدریان
آخرین به روزرسانی در 24 شهریور 1402

آنچه در این مقاله میخوانید پنهان عناوین

1. 1. بی حرکتی
2. 2. دارو
3. 3. تمرینات
4. 1. صفحات فلزی
5. 2. میله های اینترامدولاری
6. آسیب عصبی
7. آسیب دیدگی عروق خونی

فیزیوتراپی برای شکستگی استخوان بازو

اثر بخشی درمان فیزیوتراپی برای شکستگی استخوان بازو امری اثبات شده است.

شکستگی استخوان بازو (یا استخوان هومروس) به شکستگی استخوان بلندی که بین شانه و آرنج قرار دارد اشاره می کند.

از درد و کوفتگی بدن خسته شدی؟
تماس بگیر و وقت معاینه یا فیزیوتراپی تنظیم کن!

شکستگی استخوان بازو بسته به محل شکستگی به سه دسته تقسیم می شود. شکستگی پروگزیمال هومروس وضعیتی که استخوان بازو و یا قسمت نزدیک به شانه می شکند.

شکستگی استخوان بازو در قسمت میانی با نام های زیر نیز شناخته می شود:

شکستگی شفت بازو
شکستگی دیافیز هومروس

شکستگی دیستال بازو وضعیتی است که استخوان بازو در نزدیکترین قسمت به آرنج شکسته می شود. حدود 3 تا 5 درصد از تمام شکستگی ها در قسمت میانی استخوان بازو هستند و بیشتر در افراد زیر دیده می شوند:

مردان جوان (20 تا 30 ساله) که به استخوان آن ها نوعی آسیب با انرژی یا فشار زیاد وارد می شود
زنان مسن (60 تا 70 ساله) با انواع آسیب های کم فشار

آناتومی و بررسی قسمت میانی استخوان بازو

ناحیه میانی استخوان بازو بلندترین و نازک ترین قسمت استخوان است. قسمت بالایی استخوان استوانه ای شکل بوده و هر چه به سمت آرنج نزدیک شود باریک تر می شود.

سطح پشتی قسمت میانی بازو نیز بزرگ تر از قسمت جلویی است. ناحیه میانی استخوان بازو به سه بخش تقسیم می شود:

یک سوم پروگزیمال (بالا)
یک سوم میانی (وسط)
یک سوم دیستال (پایین)

علل رایج شکستگی استخوان بازو

شکستگی قسمت میانی استخوان بازو معمولا به دلایل زیر اتفاق می افتد:

افتادن یا زمین خوردن : رایج ترین علت شکستگی استخوان بازو به ویژه در افراد مسن، یک زمین خوردن ساده است. گاهی استخوان به دلیل افتادن روی دستی که به سمت پهلو باز است دچار شکستگی می شود.
نیروها و ضربات مستقیم : نیروهای شدید مانند آسیب های ورزشی و تصادف با وسایل نقلیه موتوری که روی بازو تأثیر می گذارند معمولا باعث شکستگی عرضی استخوان می شوند.
نیروهای پیچشی (چرخشی) : چرخش شدید بازو منجر به شکستگی مارپیچی بلند بازو می شود. شکستگی های طولانی و مارپیچی استخوان بازو در کودکان باید به دقت بررسی شود، زیرا گاهی نشان دهنده کودک آزاری، بی توجهی و مشکلات اجتماعی است.
بیماری استخوان : سرطان متاستاتیک سینه گاهی به راحتی باعث شکستگی خود به خودی در وسط استخوان بازو می شود.

بیشتر بخوانید : التهاب تاندون پشت بازو یا عضله سه سر بازو + درمان

طبقه بندی شکستگی های بازو

شکستگی های میانی بازو بسته به محل و جهت شکستگی و آسیب در گروه های مختلف طبقه بندی می شود:

1. مکان

یک سوم پروگزیمال : 30 درصد از شکستگی ها در یک سوم بالایی استخوان بازو رخ می دهند.
یک سوم میانی : 60 درصد از شکستگی های بازو در قسمت میانی استخوان اتفاق می افتند (این مقاله در مورد شکستگی های قسمت میانی بازو است).
یک سوم دیستال : 10 درصد از شکستگی های میانی بازو در یک سوم پایینی رخ می دهند.

2. الگوی شکستگی

شکستگی عرضی : خط شکستگی عمود بر محور استخوان، یعنی به صورت افقی در استخوان بازو (برای مثال شکستگی مستقیم در سرتاسر استخوان بازو است) ایجاد می شود.
شکستگی مورب : خط شکستگی زاویه دار است.
شکستگی مارپیچی : خط شکستگی معمولا به دلیل پیچ خوردگی استخوان به شکل مارپیچ بوده و به نظر می رسد که در اطراف استخوان چرخیده است.
شکستگی خرد شده : استخوان به چند تکه می شکند.
شکستگی سگمنتال : حداقل دو خط شکستگی وجود دارد و بخشی از استخوان از دیگری جدا می شود.

3. میزان جابجایی

جابجایی استخوان بازو زمانی اتفاق می ‌افتد که قطعات شکسته به طور طبیعی روی یکدیگر قرار نگیرند. در شکستگی بدون جابجایی تراز طبیعی با وجود خط شکستگی حفظ می شود.

4. آسیب بافت نرم

شکستگی‌ های باز : در این وضعیت استخوان شکسته از پوست خارج می ‌شود (توجه داشته باشید که این اتفاق گاهی ناشی از ضربه ‌ای به شانه است که پوست و ماهیچه را می برد). حدود 3 تا 10 درصد از شکستگی های قسمت میانی بازو، شکستگی های باز هستند.
شکستگی های بسته : اکثر شکستگی های استخوان بازو شکستگی های بسته هستند که در این وضعیت پوست بریده نمی شود.

5. شکستگی پاتولوژیک

این نوع شکستگی به دلیل ابتلا به نوعی بیماری مانند متاستاز و سرطان که استخوان را ضعیف می کنند رخ می دهد.

شکستگی پاتولوژیک گاهی در نتیجه یک حادثه خاص که به طور مستقیم باعث آسیب شده باشد اتفاق نمی افتد، بلکه خود به خود رخ می دهد (بله ممکن است چنین اتفاقی بیافتد).

علائم شکستگی قسمت میانی استخوان بازو

شکستگی استخوان در هر ناحیه معمولا منجر به بروز علائم زیر می شود:

درد : معمولا درد شدید و مداوم بلافاصله پس از شکستگی وجود دارد. بیماران متوجه می شوند که به شدت به خود آسیب رسانده اند و به طور بالقوه استخوان خود را شکسته اند.
محدودیت حرکت بازو : حرکت دادن شانه و بازو درد زیادی خواهد داشت، بنابراین بیماران در صورت شکستگی استخوان بازو قطعا مراقب بوده و تمایلی به حرکت دادن بازو ندارند. ضعف در کل بازو از جمله مچ دست و دست نیز وجود خواهد داشت.
تورم و کبودی : تورم و کبودی قابل توجهی در بالای بازو وجود دارد که حرکت کرده و تا پایین دست گسترش می یابد. تورم به دلیل آسیب گسترده بافت نرم و خونریزی در ناحیه اطراف است و معمولا سریع ظاهر می شود.
صدا دادن استخوان ها (کرپیتوس) : زمانی که قطعات شکسته به طور مستقیم به یکدیگر ساییده می شوند، بیماران از شنیدن صدای ساییدگی نگران می شوند.
تغییر شکل آشکار محل آسیب دیده : اگر شکستگی استخوان بازو جابجا شود تغییر شکل آشکاری در بازو بوجود می آید یا بازو به نظر غیرعادی می رسد. اگر استخوان ها در محل شکستگی روی یکدیگر قرار گرفته باشند، بازو کوتاه تر از حد طبیعی به نظر می رسد.
خونریزی : اگر شکستگی باز باشد و استخوان از پوست خارج شود، خونریزی خواهید داشت (یا ضربه و فشار پوست و بافت نرم را شکافته باشد).
تغییر حس : اگر آسیب عصبی مرتبط با شکستگی استخوان بازو وجود داشته باشد، در محل شکستگی احساسی مانند سوزن سوزن شدن یا بی حسی خواهید داشت و حرکت طبیعی مچ دست و دست نیز تحت تأثیر قرار می گیرد (جنبه حرکتی عصب آسیب دیده و متأسفانه آسیب عصب رادیال پس از شکستگی قسمت میانی بازو نسبتا رایج است.)

تشخیص شکستگی قسمت میانی بازو

گاهی شکستگی استخوان بازو به خصوص زمانی که تغییر شکل آشکار وجود داشته باشد بسیار واضح است. اما در بسیاری از موارد پزشک باید شکستگی را با تصویربرداری تأیید کند.

در صورتی که پزشک مشکوک به شکستگی استخوان بازو باشد، عکسبرداری با اشعه ایکس تجویز می کند. تصویربرداری معمولا در جهات مختلف مانند موارد زیر انجام می شود:

جلو به عقب (AP)
از پهلو (جانبی)

همچنین هر دو مفصل شانه و آرنج باید از نظر هر گونه آسیب مورد ارزیابی قرار گیرند.

تصاویر اشعه ایکس به پزشک در تشخیص محل، نوع و شدت شکستگی و آسیب و همچنین ارائه بهترین برنامه درمانی کمک می کند.

بیشتر بخوانید : آسیب شبکه بازویی یا براکیال

درمان رایج شکستگی استخوان بازو

درمان شکستگی استخوان بازو بسته به محل و شدت شکستگی کمی متفاوت خواهد بود، اما خبر خوب این است که در بیشتر موارد نیازی به جراحی نیست.

تقریبا 90 درصد از شکستگی‌ های قسمت میانی بازو بدون نیاز به جراحی و فقط با فیزیوتراپی شانه درمان می شوند.

درمان غیر جراحی

درمان غیرجراحی شکستگی استخوان بازو معمولا شامل موارد زیر است:

1. بی حرکتی

در 4 هفته اول، بیمار باید از بازو محافظت کند و بازو را برای بهبود شکستگی و رفع تورم و درد بی حرکت نگه دارد.

شکستگی ‌های قسمت میانی بازو معمولا با یک آتل که از شانه تا ساعد را پوشش می دهد و در عین حال آرنج را در حالت خمیدگی 90 درجه نگه می ‌دارد درمان می‌ شود.

در برخی موارد برای حمایت از بازو علاوه بر آتل، یک آویز گردنی نیز تجویز می شود.

لطفا درک کنید واقعا مهم است که بازو بدون هیچ گونه حمایتی از طریق آرنج در کنار بدن آویزان شود، زیرا شکستگی مجددا به کمک نیروی جاذبه تنظیم می شود (معمولا بیماران سعی می کنند با سفت کردن عضله دوسر و یا آرنج از شکستگی حمایت کنند، اما این راه درستی برای ترمیم شکستگی استخوان بازو نیست).

اگر از طریق آرنج نیرویی وارد شود، استخوان‌ ها به یکدیگر فشار می آورند و در نتیجه در موقعیت اشتباه بهبود می ‌یابند.

پس از دو تا سه هفته، آتل با یک بریس کاربردی یا استوانه‌ ای که اطراف بازو قرار می‌ گیرد و استخوان ها را در محل ثابت نگه می ‌دارد عوض می شود. شانه و آرنج برای حرکت و جلوگیری از سفتی آزاد گذاشته می شوند.

2. دارو

در صورت شکستگی استخوان بازو داروهای مسکن و ضد التهاب تجویز می شود. اگر شکستگی باز داشته باشید آنتی بیوتیک های بیشتری برای کاهش خطر عفونت به شما داده می شود.

3. تمرینات

متخصصان فیزیوتراپی ماهر پس از شکستگی استخوان بازو با شما از طریق یک برنامه فیزیوتراپی شانه همکاری خواهند کرد.

متخصصان برای جلوگیری از سفتی و ضعف، تمرینات فعال آرنج، مچ و دست را تجویز کرده و معمولا برای انجام این تمرینات بهتر است بازو را از آتل بیرون بیاورید.

هنگامی که پزشک ارتوپد تشخیص داد که شکستگی استخوان بازو شروع به بهبود کرده است، به متخصصان فیزیوتراپی اطلاع داده شده و تمرینات حرکتی شانه شروع می شوند.

معمولا ابتدا تمرینات آونگی بسیار ایمن که از نیروی جاذبه برای حرکت بازو استفاده می شود و تمرینات کمکی فعال که از بازوی سالم برای حمایت و حرکت بازوی شکسته استفاده می کنند را شروع خواهید کرد.

تنها پس از چند هفته قادر خواهید بود تمرینات تقویتی پیشرونده و تمرینات دامنه حرکتی پیشرفته ‌تر را شروع کنید.

توجه داشته باشید بسیار مهم است که به برنامه فیزیوتراپی شانه پایبند باشید و روانه تمرینات خود را تا زمان بازیابی موارد زیر در شانه، آرنج و دست انجام دهید:

استحکام و قدرت
انعطاف پذیری
تحرک

اگر خیلی زود تسلیم شوید یا تمرینات را به صورت پراکنده انجام دهید، احتمالا محدودیت های دائمی در تحرک، قدرت و عملکرد بازو خواهید داشت.

درمان جراحی

حدود 10 درصد از شکستگی های قسمت میانی بازو نیاز به جراحی دارند.

قطعات استخوان در صورت شکستگی و جابجایی باید دوباره مرتب شده و در محل صحیح نگه داشته شوند. این فرآیند معمولا با عنوان “ORIF” که مخفف تثبیت داخلی و ریداکشن باز است شناخته می شود.

اکثر اوقات شکستگی استخوان بازو با یکی از روش های زیر تثبیت می شود:

1. صفحات فلزی

شکستگی ‌های قسمت میانی بازو که نیاز به جراحی دارند معمولا به ‌وسیله یک صفحه فلزی بزرگ و پیچ‌ ها محکم در جای خود ثابت می ‌شوند.

مزایا: بالاترین میزان موفقیت در جراحی های شکستگی استخوان بازو
معایب: خطر آسیب دیدن عصب و عدم جوش خوردگی نسبت به درمان غیر جراحی

2. میله های اینترامدولاری

در برخی موارد شکستگی استخوان بازو با جراحی میله های اینترامدولاری درمان می شود. در این عمل یک میله فلزی بلند در وسط استخوان قرار می گیرد.

می ‌توان از این میله ها برای تثبیت شکستگی هایی که بین ۲ سانتی ‌متر زیر سر استخوان و ۳ سانتی‌ متر بالای آرنج هستند استفاده کرد.

مزایا: کم تهاجمی و احتمال کمتر آسیب دیدگی عصب
معایب: میزان بهبودی کمتر و عدم جوش خوردن استخوان

این ایمپلنت‌ ها به گونه‌ ای طراحی شده ‌اند که استخوان‌ ها را زمانی که قسمت‌ های شکسته در حال بهبودی هستند ثابت نگه می‌ دارند و باید انتظار داشت که به طور کامل به یکدیگر جوش بخورند.

ایمپلنت های فلزی راه حل طولانی مدت نیستند و لازم است برداشته شوند. اگر استخوان ها به یکدیگر جوش نخورند، این احتمال وجود دارد که ایمپلنت کاربردی نداشته باشد و نیاز به جراحی مجدد داشته باشید.

در چه صورتی شکستگی استخوان بازو به جراحی نیاز دارد

علائم رایجی که نشان می دهد برای درمان شکستگی استخوان بازو به جراحی نیاز دارید عبارتند از:

ناتوانی در ریداکشن یا تراز کردن استخوان شکسته : در برخی موارد تراز کردن مجدد استخوان ها یا حفظ موقعیت آن ها به دلیل آسیب‌ های بافت نرم، آسیب ‌های سر، آسیب‌ های ثانویه یا چاقی بیمار دشوار خواهد بود.
شکستگی های باز و خونریزی : اگر استخوان به اندازه ای جابجا شده باشد که پوست را سوراخ کند، بعید به نظر می رسد که استخوان بدون جراحی مجدد صاف شود و به احتمال زیاد شکستگی آنقدر شدید است که به جراحی اصلاحی فوری نیاز خواهید داشت.
شکستگی های سگمنتال : اگر شکستگی باعث جدا شدن قطعه ای از استخوان شده باشد معمولا لازم است قطعه جدا شده از طریق جراحی در محل محکم شود.
شکستگی های متعدد : اگر استخوان بازو به 4 قطعه یا بیشتر تقسیم شده باشد، هر دو بازو شکسته باشند، یا یک سمت یکی از استخوان های ساعد شکسته باشد معمولا لازم است عمل جراحی صورت گیرد.
آسیب دیدگی عروق : در مواردی که آسیب عروقی قابل توجه وجود داشته باشد عمل جراحی لازم است.
آسیب عصبی : معمولا در صورتی که شبکه بازویی آسیب دیده باشد عمل جراحی لازم است. اگر عصب رادیال آسیب دیده باشد، مگر اینکه صدمات مرتبط دیگری وجود داشته باشد نیازی به جراحی نیست. آسیب عصب رادیال به احتمال زیاد در عرض 3 تا 4 ماه بدون نیاز به جراحی بهبود می یابد.
عدم جوش خوردگی : اگر شکستگی قسمت میانی بازو بعد از چند هفته بهبود نیافت و استخوان ها به یکدیگر جوش نخوردند احتمالا برای تثبیت استخوان لازم است عمل جراحی انجام شود.
آسیب دیدگی پوست یا بافت نرم : برای مثال در صورت سوختگی شدید که پوست یا بافت های نرم بازو به حدی آسیب دیده اند که استفاده از آتل ممکن نیست احتمالا به جراحی نیاز خواهید داشت.

فرآیند بهبودی

بیش از 90 درصد شکستگی های استخوان بازو به صورت غیر جراحی درمان شده و معمولا طی 8 تا 12 هفته به طور کامل بهبود می یابند (به طور کامل جوش می خورند).

اگرچه شاید بیماران مسن‌ تر 100 درصد حرکت شانه را به دست نیاورند، اما معمولا عملکرد کافی برای انجام فعالیت ‌های روزانه را خواهند داشت (البته هدف همیشه بهبودی 100 درصد است).

شکستگی های پیچیده و مواردی که به جراحی نیاز دارند معمولا عوارضی به همراه خواهند داشت، بنابراین جراحان ارتوپدی محافظه کارانه تر عمل کرده و سعی می کنند از جراحی های غیر ضروری جلوگیری کنند.

شکستگی های قسمت میانی استخوان بازو گاهی با زاویه جزئی بهبود می یابند، یعنی حتی اگر کاملا صاف جوش نخورند، این موضوع منجر به مشکلات عملکردی نشده و شانه و آرنج در محل خود قرار می گیرند.

عوارض شکستگی قسمت میانی استخوان بازو

در زمان وقوع آسیب

آسیب عصبی

اغلب شکستگی قسمت میانی استخوان بازو با آسیب دیدگی اعصاب اطراف (مانند آسیب عصب رادیال) همراه خواهد بود.

عصب رادیال عصبی است که بیشتر دچار آسیب می شود، زیرا در پشت استخوان بازو پیچیده شده و بین 8 تا 15 درصد از شکستگی های میانی منجر به آسیب عصب رادیال می شوند.

عصب رادیال معمولا در زمان شکستگی آسیب می بیند، اما هنگام ریداکشن استخوان نیز احتمال آسیب دیدگی عصب وجود دارد، بنابراین هنگام تراز کردن مجدد استخوان ها باید مراقب باشید.

آسیب دیدگی عروق خونی

گاهی خطر آسیب دیدگی شریان بازویی وجود دارد.

آسیب بازو در دروان بهبودی پس از جراحی

شانه یخ زده : وضعیتی است که کپسول مفصل شانه به دلیل عدم حرکت پس از شکستگی شانه ملتهب و ضخیم می شود.
میوزیت اسیفیکان : وضعیتی که در عضلات اطراف کلسیم تجمع می شود. این بیماری معمولا به دلیل بازگشت سریع به فعالیت ‌ها پس از شکستگی استخوان بازو رخ می دهد.
زاویه دار شدن استخوان های شکسته : اغلب استخوان با یک زاویه خفیف ترمیم می شود، اما به ندرت تأثیر عملکردی دارد و معمولا به طور قابل توجهی قابل مشاهده نیست.
جوش خوردگی ناقص یا عدم جوش خوردگی : در جوش خوردگی ناقص قطعات استخوان به طور قابل توجهی خارج از تراز طبیعی به یکدیگر جوش می خورند.

عدم جوش خوردگی نیز وضعیتی است که قطعات استخوان نمی توانند دوباره به یکدیگر متصل شوند.

این اتفاق نادر تنها در 4 درصد موارد رخ داده و بیشتر در موارد شکستگی یک سوم میانی پروگزیمال یا شکستگی مارپیچی بازو رخ می دهد.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی بعد از شکستگی در منزل و کلینیک