تاندونیت یا التهاب تاندون پرونئال به دلیل وارد شدن فشار بیش از حد اتفاق افتاده و با چند هفته درمان محافظه کارانه و تقویت عضلات پرونئال، بهبود می یابد.
این مشکل معمولا به دلیل استفاده بیش از حد از تاندون ها اتفاق میافتد، اما گاهی نیز نتیجه یک آسیب ناگهانی مانند پیچ خوردگی مچ پا خواهد بود.
به طور معمول درد و تورم تاندون های پرونئال پس از چندین هفته درمان محافظه کارانه از بین می رود.
از درد و کوفتگی بدن خسته شدی؟
تماس بگیر و وقت معاینه یا فیزیوتراپی تنظیم کن!
التهاب تاندون پرونئال چیست؟
تاندونیت یا التهاب تاندون پرونئال، التهاب یک یا هر دو تاندونی است که ساق پا را به قسمت پایینی پا متصل می کنند.
تاندونیت پرونئال التهاب تاندون هایی است که در امتداد استخوان قوزک خارجی و کنار پا قرار دارند.
این نوارهای بافتی سخت، عضلات ساق پا را به استخوان های پا متصل کرده و به تثبیت و تعادل پا و مچ پا و همچنین محافظت در برابر آسیب کمک می کنند.
این نوع تاندونیت پا معمولا در نتیجه استفاده بیش از حد اتفاق میافتد، اما در صورت افتادن یا آسیب دیدگی پا نیز به طور ناگهانی رخ می دهد.
چه کسانی به تاندونیت پرونئال مبتلا می شوند؟
تمام افراد به تاندونیت پرونئال مبتلا می شوند، اما این بیماری در افرادی که ورزش هایی شامل حرکات زیاد مچ پا انجام می دهند بیشتر دیده می شود. همچنین احتمال ابتلا به تاندونیت پرونئال در افراد زیر بیشتر است:
- افراد بالای 40 سال
- افرادی که قبل از فعالیت بدنی حرکات کششی انجام نمی دهند.
- مبتلایان به بیماری های خاص مانند دیابت، آرتروز، آرتریت روماتوئید یا نقرس
- افراد دارای آسیب های قبلی تاندون
- افرادی که قوس پاهایشان زیاد است.
- افراد دارای اضافه وزن یا چاق
- افراد دارای تاندون های سفت
- افراد سیگاری
علت التهاب تاندون پرونئال
التهاب تاندون پرونئال در طول زمان با استفاده مکرر از تاندون ها ایجاد شده و یا به طور ناگهانی به دلیل آسیب حاد مچ پا مانند پیچ خوردگی اتفاق میافتد.
تاندون ها یا غلاف روان شده ای که تاندون ها را پوشانده است متورم شده و حرکت راحت برای آن ها سخت می شود.
علائم التهاب تاندون پرونئال
علائم تاندونیت پرونئال شامل موارد زیر است:
- درد مچ پا در امتداد تاندون
- دردی که با فعالیت بدنی تشدید می شود.
- تورم، قرمزی یا احساس گرما در اطراف تاندون
- ضخیم شدن تاندون ها یا وجود توده یا ندول که همراه با تاندون حرکت می کند.
تشخیص التهاب تاندون پرونئال
تاندونیت پرونئال علائمی مشابه سایر مشکلات پا و مچ پا مانند پیچ خوردگی، آرتروز و شکستگی دارد و به همین دلیل تشخیص آن دشوار است.
یک مطالعه نشان می دهد که از 40 نفر مبتلا به تاندونیت پرونئال، مشکل حدود 60 درصد از آن ها در ابتدا اشتباه تشخیص داده می شود.
پزشک ابتدا معاینه فیزیکی انجام داده و علائم را بررسی می کند. همچنین برای تشخیص تورم یا حساسیت به لمس روی قسمت های خاصی از پا و مچ پا فشار وارد می شود.
پزشک گاهی برای ارزیابی دامنه حرکتی مفصل از شما می خواهد حرکات خاصی را انجام دهید. گاهی اوقات نیز برای اطمینان از عدم وجود شکستگی، آرتروز، آسیب غضروف یا پارگی بافت لازم است تصویربرداری انجام شود.
پزشک در برخی موارد آزمایش اشعه ایکس، ام آر آی، سی تی اسکن یا سونوگرافی را نیز تجویز خواهد کرد.
بیشتر بخوانید : آسیب تاندون مچ پا + درمان
درمان التهاب تاندون پرونئال
درمان های محافظه کارانه معمولا در عرض سه تا چهار هفته به تسکین درد و التهاب تاندون کمک می کنند. اگر تاندونیت نتیجه آسیب دیگری مانند رگ به رگ شدن باشد، بهبودی مدت زمان بیشتر طول خواهد کشید.
درمان های رایج برای تقویت عضلات پرونئال و تاندونیت پرونئال عبارتند از:
- استفاده از بریس : اگر مجبور به انجام حرکات خاصی مانند دویدن یا پریدن هستید، بریس مچ پا به پشتیبانی و تثبیت پا کمک می کند.
- بی حرکتی : گاهی برای بی حرکت کردن پا و برداشتن وزن از روی تاندون ها به گچ یا چکمه نرم نیاز خواهید داشت تا زمانی که پا کاملا بهبود یابد.
- داروها : داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی درد و التهاب را کاهش می دهند. در برخی موارد، پزشک تزریق استروئید در اطراف تاندون و داخل غلاف تاندون را توصیه می کند.
- فیزیوتراپی : متخصص فیزیوتراپی با تجویز تمرینات و حرکات کششی درتقویت عضلات پرونئال و انعطاف پذیری پا و مچ پا به شما کمک کرده و گاهی درمان با یخ، گرما یا اولتراسوند را نیز توصیه می کند.
- روش RICE : می توانید این تکنیک (استراحت، یخ، کمپرس و ارتفاع) را در خانه انجام دهید. از فعالیت های سنگین اجتناب کرده و استراحت کنید.
هر دو ساعت یکبار یک کیسه یخ یا کمپرس سرد را به مدت 20 دقیقه روی مچ پا قرار دهید. برای کاهش تورم، مچ پا را در یک باند فشاری بپیچید و ترجیحا مچ پا را بالاتر از سطح قلب قرار دهید.
آیا تاندونیت پرونئال نیاز به جراحی دارد؟
اگر تاندونیت پرونئال با درمان های محافظه کارانه بهبود نیابد احتمالا به جراحی نیاز خواهید داشت. جراحی شامل تمیز کردن لایه های خارجی آسیب دیده بافت در طی روشی به نام سینووکتومی است.
برخی افراد کاندیدای سینووکتومی کم تهاجمی هستند. در این روش برش های کوچک تر ایجاد شده و سریعتر بهبود خواهید یافت.
خطرات جراحی تاندونیت پرونئال
مانند تمام جراحی ها، جراحی تاندونیت پرونئال نیز دارای خطراتی از جمله موارد زیر است:
- خون ریزی
- لخته شدن خون
- عفونت
- آسیب دیدگی عصب
- تاندونیت یا درد مکرر مچ پا
- تشکیل بافت اسکار
بیشتر بخوانید : التهاب تاندون آشیل + فیزیوتراپی و درمان
تکنیک های فیزیوتراپی برای تقویت عضلات پرونئال
- تمرینات کششی و تقویتی : این تمرینات به کشش و تقویت عضلات و تاندون های ناحیه آسیب دیده و در نتیجه کاهش درد و بهبود عملکرد کمک می کنند.
- تحرک بافت نرم : این روش شامل تکنیک هایی مانند ماساژ، آزادسازی میوفاشیال و درمان نقاط ماشه ای برای کمک به شل شدن عضلات سفت و بهبود جریان خون در ناحیه آسیب دیده است.
- استفاده از نوار و بریس : بستن ناحیه آسیب دیده یا استفاده از بریس به حمایت از پا و کاهش فشار روی تاندون ها کمک می کند.
- آموزش و مشاوره : متخصص فیزیوتراپی اطلاعات و توصیه هایی درباره نحوه مدیریت علائم و جلوگیری از آسیب بیشتر ارائه می دهد.
- سوزن خشک : این نوع درمان شامل قرار دادن سوزن های نازک در نقاط خاصی از عضله برای کمک به شل کردن عضلات سفت، کاهش درد و بهبود عملکرد عضلات است.
- شاک ویو تراپی : این روش از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تسریع بهبودی و کاهش درد در ناحیه آسیب دیده استفاده می کند.
- لیزر درمانی سرد : در این نوع درمان از لیزر درمانی سطح پایین برای کاهش درد و التهاب و همچنین تسریع بهبودی استفاده می شود.
- ارتز : متخصص فیزیوتراپی گاهی استفاده از ارتز مانند کفی کفش را برای کمک به توزیع فشار و حمایت از پا توصیه می کند.
پیشگیری از ابتلا به تاندونیت پرونئال
در ادامه نکاتی برای پیشگیری از درد تاندون پرونئال آورده شده است:
- فعالیت بدنی را به تدریج افزایش دهید.
- وزن سالم داشته باشید.
- هرگز به پا یا مچ پای دردناک فشار وارد نکنید.
- عضلات پرونئال را تقویت کنید.
- سیگار را ترک کنید.
- بین تمرینات، بازی ها یا سایر فعالیت های بدنی استراحت کنید.
- قبل از فعالیت بدنی برای گرم کردن پاها و مچ پاها حرکات کششی انجام دهید.
- از مچ بند، کفش های حمایتی یا سایر تجهیزات حفاظتی مناسب استفاده کنید.
- اگر قوس پای بلند دارید تنها در صورت توصیه پزشک از ارتز استفاده کنید.
چشم انداز افراد مبتلا به تاندونیت پرونئال
اکثر افراد در عرض یک ماه به طور کامل بهبود می یابند. قبل از بازگشت به فعالیت یا ورزش های سابق با پزشک صحبت کنید.
در صورت انجام عمل جراحی، زمان بهبودی طولانی تر بوده و پس از جراحی، ساق پا به مدت چهار تا شش هفته در گچ قرار می گیرد. شاید در چند هفته اول به عصا نیاز داشته باشید.
پزشک زمانی که می توانید مجددا وزن خود را روی مچ پا قرار دهید را به شما اطلاع می دهد. اکثر افراد پس از جراحی برای تقویت عضلات پرونئال و ثبات مچ پا به فیزیوتراپی نیاز خواهند داشت.
چه زمانی باید با پزشک تماس گرفت؟
در صورت تجربه موارد زیر با پزشک تماس بگیرید:
- قادر به راه رفتن یا قرار دادن وزن بر روی پا یا مچ پا نیستید.
- نمی توانید مچ پا را در هیچ جهتی بچرخانید.
- در پا یا مچ پا احساس در رفتگی یا ترکیدگی دارید.
- در پا یا مچ پا دردی شدید و ناگهانی احساس می کنید.
- در پا یا مچ پا تورم یا تغییر رنگ مشاهده می کنید.
یادداشت نهایی
تاندونیت پرونئال تحریک یا التهاب تاندون هایی است که در امتداد قسمت خارجی مچ پا و پا قرار دارند.
این مشکل معمولا به دلیل وارد شدن فشار بیش از حد اتفاق افتاده و با چند هفته درمان محافظه کارانه و تقویت عضلات پرونئال، بهبود می یابد. با این حال، عدم درمان تاندونیت منجر به تشدید علائم و پارگی تاندون خواهد شد.
هرگز سعی نکنید به پا یا مچ پای دردناک فشار وارد کنید. به خاطر داشته باشید بین دوره های فعالیت بدنی شدید تا حد مورد نیاز بدن استراحت کنید.
تاندونیت پرونئال به اندازه سایر انواع تاندونیت پا، مانند تاندونیت آشیل رایج نیست. در یک مطالعه که بر روی چندین هزار دونده انجام شد، تنها 13 مورد (کمتر از 1 درصد) به تاندونیت پرونئال مبتلا بودند. برای درمان فیزیوتراپی التهاب تاندون پرونئال می توانید به کلینیک دایان در تهران مراجعه کنید.
شماره تماس های کلینیک فیزیوتراپی دایان جهت دریافت نوبت حضوری فیزیوتراپی مچ دست و فیزیوتراپی در منزل : 02122786049 – 09128340536
