آسیب های استرسی مکرر ناشی از حرکاتی هستند که در طول روز تکرار می کنید. این حرکات با وارد کردن فشار به بدن به تدریج باعث آسیب دیدگی تاندون ها، رباط ها، عضلات و اعصاب می شوند.
این نوع آسیب در محل کار هنگام تایپ کردن در رایانه و یا بلند کردن جعبه های سنگین اتفاق افتاده و گاهی نیز در ورزش هایی با حرکات تکراری مانند چرخاندن راکت تنیس یا ضربه زدن به توپ بیسبال دیده می شود.
آسیب استرسی مکرر اختلال ترومای تجمعی، اختلال حرکتی مکرر و سندرم استفاده بیش از حد نیز نامیده می شود.
در این مقاله علائم و علل آسیب های استرسی مکرر و همچنین نحوه تشخیص و درمان این آسیب و روش های پیشگیری توضیح داده شده است.
این آسیب شامل مشکلات مختلف عضلانی است که با حرکات یا فعالیت های مکرر همراه هستند. برخی از این مشکلات رایج عبارتند از:
آسیب استرسی مکرر در قسمت هایی از بدن مانند دست ها، مچ، آرنج و شانه ها که روزانه حرکات تکراری انجام می دهند اتفاق می افتد. با این حال گاهی نواحی دیگر از جمله گردن، کمر، زانوها و مچ پا نیز تحت تاثیر قرار می گیرند.
در چنین وضعیتی احتمالا در ناحیه آسیب دیده احساس درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی، سفتی یا ضعف خواهید داشت. همچنین تورم و قرمزی مشاهده کرده و هنگام حرکت مفصل صدای شکستگی یا تق تق می شنوید.
آسیب های استرسی مکرر ناشی از موارد زیر هستند:
برخی فعالیت های شغلی یا ورزشی از جمله موارد زیر خطر آسیب های استرسی مکرر را افزایش می دهند:
پزشک برای تشخیص آسیب معاینه انجام داده و درباره سوابق شخصی، محیط کار روزانه و فعالیت های تفریحی سوالاتی خواهد پرسید.
همچنین برای کمک به تشخیص آسیب های استرسی مکرر یا رد مشکلات دیگر، آزمایشات تصویربرداری تجویز می شود. این آزمایشات شامل موارد زیر خواهند بود:
گاهی نیز برای ارزیابی آسیب های عضلانی و عصبی مطالعه هدایت عصبی و آزمایش الکترومیوگرام تجویز می شود.
برای درمان این نوع آسیب لازم است اقداماتی که باعث بروز علائم می شوند را محدود یا متوقف کنید. همچنین پزشک برخی درمان های محافظه کارانه خانگی توصیه خواهد کرد.
به عنوان مثال باید برای بهبودی ناحیه آسیب دیده استراحت کنید. قرار دادن یخ بر روی محل آسیب نیز به کاهش تورم و درد کمک می کند (هر بار بیش از ۲۰ دقیقه).
همچنین مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه مانند ادویل (ایبوپروفن)، تیلنول (استامینوفن) و الیو (ناپروکسن) در کاهش تورم و درد نقش دارد.
شاید برای کمک به تثبیت ناحیه و کاهش فشار (مانند مچ دست در سندرم تونل کارپال) لازم باشد از آتل استفاده کنید.
پزشک برای کمک به تسکین علائم، تمرینات کششی و فیزیوتراپی را توصیه کرده و در موارد شدیدتر یا مداوم درباره مناسب بودن گزینه جراحی با شما صحبت خواهد کرد.
اگر آسیب مربوط به کار باشد، پزشک ارزیابی ارگونومیک را پیشنهاد می دهد. در این وضعیت آموزش خواهید دید که چگونه ابزار و محیط کار و همچنین وظایف خود را برای داشتن عادت های شغلی سالم تغییر دهید.
اکثر افراد با تشخیص و درمان زود هنگام به طور کامل بهبود خواهند یافت. با این حال عدم درمان اختلالات حرکتی مکرر منجر به آسیب دائمی خواهد شد.
در صورت تجربه علائم آسیب استرسی مکرر لازم است به پزشک متخصص مراجعه کنید. با درمان و اصلاح عوامل خطر می توانید اطمینان حاصل کنید که آسیب به طور مؤثر بهبود می یابد.
فعالیت های مختلفی وجود دارند که منجر به آسیب های استرسی مکرر می شوند. با این حال با پیروی از برخی نکات کلی می توانید از بروز چنین آسیبی پیشگیری کنید.
روزانه پس از هر گونه فعالیت تکراری به طور منظم استراحت کنید. وضعیت بدنی مناسب داشته باشید و عضلات را در طول روز کشش دهید.
هنگام کار با رایانه، مطمئن شوید که صندلی، رایانه و مانیتور به درستی تنظیم شده اند. باید از کمر پشتیبانی شود، سر و گردن در حالت عمودی قرار گیرند، پاها روی زمین باشند و مچ ها در وضعیت خنثی قرار بگیرند.
بیشتر بخوانید : چگونه کنترل استرس به ارتقای سلامتی تان کمک می کند؟
در صورت تجربه علائم آسیب استرسی مکرر به پزشک مراجعه کنید. متخصصان ما در کلینیک فیزیوتراپی دایان با ارائه درمانی مناسب به بهبود شما کمک کرده و نکاتی درباره نحوه پیشگیری از آسیب های استرسی مکرر در آینده، به شما ارائه می دهند.
شماره تماس های کلینیک فیزیوتراپی دایان جهت دریافت نوبت حضوری : ۰۲۱۲۲۷۸۶۰۴۹ – ۰۹۱۲۸۳۴۰۵۳۶