لرزش دست و پا اختلالی حرکتی بسیار شایع است. در واقع انقباضات ریتمیک غیر ارادی سبب بروز لرزش می شوند. در این مقاله به بررسی نقش فیزیوتراپی در درمان لرزش دست و پا می پردازیم.
اکثر لرزش ها در دست رخ می دهند اما در تارهای صوتی، سر، بازوها و پاها هم اتفاق می افتد.
لرزش ممکن است موقت باشد و هر چند وقت یک بار بروز کند و هم این که می تواند بدون وقفه و مداوم به وجود بیاید.
گاهی اوقات لرزش نشانه ای از مشکل زمینه ای است. دست های لرزان منجر به مشکل در نوشتن و نقاشی کشیدن می شود.
فرد احتمالاً در نگهداری وسایل در دست هم دچار مشکل خواهد شد.
مسائلی که روی مغز تاثیر می گذارند معمولاً مسئول بروز این لرزش هستند.
در موارد نادر، علت شناخته شده نیست اما معمولاً لرزش به علت اختلالات حرکتی، بیماری های نورولوژیکی یا سایر بیماری ها به وجود می آید.
برخی مشکلات نورولوژیکی باعث لرزش دست ها می شوند مثل:
سکته ناشی از کم خونی موضعی وقتی رخ می دهد که لخته خون رگ را مسدود می کند و مانع از رسیدن خون به مغز می شود.
این مشکل باعث آسیب طولانی مدت به مسیرهای عصبی شده و منجر به لرزش می شود.
بسیاری از افرادی که ام اس دارند تا حدی لرزش را تجربه کرده اند.
این مسئله اغلب وقتی به وجود می آید که این بیماری، مسیرهای سیستم عصبی مرکزی که مسئول کنترل حرکات است را از بین می برد.
بیشتر بخوانید : فواید فیزیوتراپی ام اس
آسیب فیزیکی به مغز هم سبب نابودی عصب هایی می شود که نقش مهمی در هماهنگی حرکات بازی می کنند.
لرزش دست معمولا وقتی اتفاق می افتد که آسیب، روی عصب های خاص تاثیر گذاشته باشد.
لرزش های حرکتی در افراد دارای بیماری پارکینسون دیده شده و لرزشی پایدار و همیشگی در یک یا دو دست، همیشه وجود دارد.
معمولاً لرزش از یک طرف شروع شده و به طرف دیگر گسترش می یابد. طی دوره های استرس زا یا احساساتی قوی، این لرزش برجسته تر خواهد شد.
موارد زیر هم باعث بروز لرزش دست می شوند:
برخی داروها هم لرزش دست ایجاد می کنند:
بیشتر بخوانید: ۱۱ ورزش دست برای بیماران پارکینسون
لرزش ها به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:
زمانی رخ می دهد که عضلات ریلکس هستند و مثلاً دست ها روی پا قرار گرفته اند.
با این اختلال، دست های فرد یا پاهایش حتی در حالت استراحت هم می لرزد. اغلب، این لرزش تنها روی دست یا انگشتان تاثیر می گذارد.
این نوع از لرزش اغلب در افراد دارای پارکینسونیسم مشاهده شده و رعشه پیل رولینگ نام دارد
چون حرکات دست و انگشت ها شبیه رول کردن شیء ای کوچک یا قرصی در دست است.
تقریباً تمامی انواع لرزش ها، لرزش حرکتی در نظر گرفته می شوند.
این لرزش همچنین زیر شاخه پرش است.
لرزش کینتیک که مرتبط با هر گونه حرکت ارادی مثل بالا و پایین بردن مچ یا باز و بسته کردن چشم است.
لرزش وضعی زمانی اتفاق می افتد که فرد سعی دارد در مقابل جاذبه حرکت کند مثل باز نگه داشتن دست ها به طرفین.
لرزش عمدی وقتی رخ می دهد که حرکتی عمدی به سمت هدفی مشخص صورت بگیرد مثل بلند کردن انگشت و لمس بینی.
عموما این لرزش با نزدیک شدن به هدف شدید تر می شود.
لرزش ایزومتریک وقتی اتفاق می افتد که انقباض ارادی عضله با هیچ حرکت دیگری همراه نباشد مثل نگهداری دمبل یا کتابی سنگین در همان حالت.
این لرزش هایی که با حرکاتی خاص شروع می شوند زمانی بروز می کنند که کاری با مهارت بالا یا هدف محور باید انجام شود مثل نوشتن یا صحبت کردن.
متخصص فیزیوترایی می تواند افراد دارای لرزش در دست و پا را هدایت کند تا هماهنگی حرکات عضلانی افزایش یافته و قوی شوند.
در بسیاری از موارد، این امر به بهبود کنترل عضلات کمک می کند. بنابراین ارزیابی اولیه از بیمار انجام خواهد شد که شامل موارد زیر است:
فیزیوتراپی شروع شده و تمرکزش روی ورزش های موزون و هماهنگ و ورزش هایی جهت افزایش تعادل بدن است.
همچنین بیماران یاد می گیرند چگونه بروز رعشه را کاهش دهند.
با شروع رعشه، استفاده از بریس در عضو درگیر اغلب مفید است.
فیزیوتراپی به شناسایی انواع مختلفی از تطابق های مفید برای بهینه سازی کارها با لرزش کمک می کند.
این امر شامل نگهداری فنجان های بزرگ و ظروف غذاخوری و وزنه هاست.
با بهبود قدرت دست لرزش کاهش می یابد. برای انجام این ورزش، از توپ پلاستیکی کوچک یا خمیر استفاده کنید.
توپ یا خمیر را در کف دست بگذارید و ۲ تا ۳ ثانیه فشار دهید سپس آرام شده و ۱۰ بار تکرار کنید.
برای هر دست ۳ ست اجرا کنید.
دست و مچ را با استفاده از دمبل سبک که نیم کیلو یا یک و نیم کیلو است قوی کنید. دست را روی لبه میز گذاشته و کف دست و مچ را به بالا بگیرید.
وزنه را در دست گرفته و در همین حالت مچ را ده بار بالا و پایین ببرید.
بیشتر بخوانید: فیزیوتراپی دست
ورزش مداوم به کاهش سطح استرس، کاهش ریسک بیماری ها و بهبود کلی سلامت بدن کمک می کند.
هر فرد باید ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت فیزیکی معمولی تا شدید هر هفته انجام دهد.
تحمل وزنه ای سبک از طریق دست ها می تواند به صورت موقت لرزش را کاهش دهد و همچنین به قوی کردن اندام های فوقانی کمک می کند.
این ورزش ها مثل پلانکس و پوش آپ، بخشی از ورزش های معمولی هستند.
لرزش دست با استفاده از تجهیزات و وسایل خاص طبی کم شده و انجام فعالیت های هرروزه آسان تر می شود مثل افزایش قطر و وزن نوشت افزار و همچنین لوازم آشپزخانه.
این ابزارها باعث بهبود ثبات هم می شوند. بستن وزنه به مچ برای لرزش دست هم باعث بهبود عملکرد آن خواهد شد.
اگر استفاده از وزنه مفید نیست، وسایل دیگری در دسترس هستند تا انجام کارها آسان تر شوند مثل بند کفش کشی تا دیگر خم نشوید و آن را نبندید.
برای پیشگیری از رعشه، شانه هایی با دسته بلند هم برای شانه زدن مناسب است.
متخصصین ما در کلینیک فیزیوتراپی دایان با توجه به بیماری های زمینه ای و شرایط جسمی شما به شما کمک می کنند که بهنرین درمان ها را برای درمان لرزش دست ها یا پا ها بکار گیرید.
شماره تماس های کلینیک دایان: ۰۲۱۲۲۷۶۴۵۵۵ – ۰۲۱۲۲۷۸۶۰۴۹ – ۰۹۱۲۸۳۴۰۵۳۶
برای اطلاع از ایمیل و آدرس کلینیک فیزیوتراپی دایان کلیک کنید.