فیزیوتراپی تاندون آشیل یا تاندینوپاتی آشیل

فیزیوتراپی تاندون آشیل

تاندینوپاتی آشیل چیست؟

تاندون آشیل تاندون بزرگی است که عضلات نرمه ساق پا را به استخوان پاشنه پا متصل می کند.

این تاندون بزرگترین تاندون در بدن انسان است و فشارهای زیادی از جمله فشار وزن به آن وارد می شود و اگر این فشارها بیش از حد باشند، این تاندون ممکن است آسیب ببیند.

به شرایطی که در آن فشار وزنی که به تاندون وارد می شود بیشتر از حد تحمل آن باشد، تاندینوپاتی (و یا تاندینیتیس) میگوییم که معنای ساده آن “اختلالات تاندون” است.

ظاهر جراحت های آشیل چگونه است؟

بیمارانی که با این مشکل به پزشک مراجعه می کنند معمولا علائم زیر را دارند:

• درد در ناحیه پشت قوزک پا
• تغییر در سطح فعالیت های فرد
• تورم موضعی یا وجود یک گرهک (یا ندول) کوچک بر روی تاندون
• احساس درد هنگاهی که فرد شروع به ورزش کردن می کند و یا بعد از تمام شدن ورزش
• احساس درد هنگام حرکت کردن، بعد از نشستن برای مدت طولانی و یا هنگام بیدار شدن از خواب

دو نوع تاندینوپاتی آشیل وجود دارد:

آسیب در قسمت میانی تاندون که معمولاً در قسمتی از تاندون که ۲ تا ۶ سانتیمتر بالاتر از ناحیه اتصال تاندون به استخوان است، اتفاق می‌افتد.

آسیب در ناحیه اتصال به استخوان _ آسیبی که در نقطه اتصال آشیل به استخوان قوزک پا ایجاد می شود.

دانستن نوع آسیب دیدگی آشیل مهم است، زیرا روش درمانی که درمانگر باید برای هر کدام از آنها استفاده کند، متفاوت است.

چه چیزهایی موجب آسیب تاندون آشیل می‌شوند؟

• تاندون عموماً بر اثر وارد شدن فشار زیاد بار و وارد شدن ضربه هایی که بافت های تاندون  به آنها عادت ندارند، آسیب می بیند. این فشارها ممکن است به طرق مختلفی به آن وارد شوند، مانند:
• شروع انجام فعالیت جدیدی که تاندون برای انجام آن آماده نیست.
• استفاده از تکنیک‌های نامناسب، تغییر در محیط تمرین، مثلا دویدن در سراشیبی یا سرازیری و یا تغییر در سطحی که فرد بر روی آن می دود.
• تغییر کردن کفش ها
• تغییر دادن سریع شدت یا تعداد تکرار تمرین ها

چه کسانی بیشتر در معرض آسیب تاندون آشیل هستند؟

به خاطر فشار  زیادی که هنگام تمرین کردن،  دویدن، پریدن و … به تاندون آشیل وارد میشود، احتمال بیشتری وجود دارد که این تاندون هنگام انجام فعالیت های فیزیکی آسیب ببیند.

تخمین زده می شود که بیشتر از ۲۹ درصد از دوندگان ممکن است زمانی آسیب دیدگی تاندون آشیل را تجربه کنند.

افرادی که فعالیت فیزیکی ندارند کمتر در معرض این آسیب هستند.

علی رغم فعالیت فیزیکی کم این افراد، از هر ۱۰۰ نفر آنها فقط ۴ نفر دچار این مشکل می شوند.

همچنین شواهدی وجود دارند که نشان می دهند بعضی از عوامل، احتمال آسیب دیدگی آشیل را افزایش می دهند، مانند:

• افزایش شاخص توده بدنی
• فشار خون بالا
• بالا بودن سطح کلسترول خون
• دیابت
• تغییر در ساختار بیومکانیکی پا و قوزک پا
• استفاده از بعضی از داروهای کورتیکواستروئید ی یا آنتی بیوتیکی مانند فلوروکینولون
• داشتن سابقه خانوادگی

دلیل این علائم چه چیزهای دیگری می توانند باشند؟

مشکلات و بیماری‌های دیگری وجود دارند که علائم یکسانی دارند، مانند:

• سیاتیک
• آسیب دیدگی و کبودی استخوان پاشنه
• نقرس
• شکستگی استخوان پاشنه
• ایمپینجمنت یا بلاک عصبی
• deformity haglund’s /خارهای استخوانی
• خار پاشنه

یک فیزیوتراپیست با تجربه قادر خواهد بود قبل از شروع کردن دوره درمانی، با انجام بررسی و معاینه، فرق بین این مشکلات را از هم تشخیص دهد.

آسیب دیدگی تاندینوپاتی آشیل چگونه درمان میشود؟

فیزیوتراپیست های متبحر یک برنامه درمانی شخصی سازی شده را برای هر فرد تدارک می بینند.

در این برنامه ها ممکن است موارد زیر در نظر گرفته شده باشد:

استراحت کافی

• دوری از عوامل تحریک کننده ای که باعث بدتر شدن شرایط می شوند/ اصلاح فعالیت ها
• بررسی کفش ها و در نظر گرفتن استفاده از ارتو تیک ها
• استفاده از تکنیک‌های کینزیو تیپینگ برای برداشتن فشار از بافت های آسیب دیده
• گاهی اوقات استفاده از یخ و استراحت بسته به شدت آسیب

فیزیوتراپی تاندون آشیل

در فیزیوتراپی پیشرفته دایان از  بروزترین دستگاه ها و تکنیک های فیزیوتراپی همانند:

• لیزر درمانی پرتوان
• مگنت درمانی (مغناطیس درمانی)
• شاک ویو درمانی
• وازوترین
• الکتروتراپی و … با توجه به شدت، زمان و ناحیه آسیب تاندون آشیل استفاده خواهد شد.

اگر تاندون آشیل آسیب دیده است ( مجموعه ای از بافت ها که عضله ساق پا را به استخوان پاشنه وصل می کنند) فیزیوتراپی نیاز می ‌شود که معمولا شامل ورزش، حرکات کششی و سایر تکنیک ها است.

یکی از علل شایع درد آشیل، تاندونیت است. ورزش ها و مخصوص ورزش دو، اغلب مسبب اصلی بروز این مشکل اند.

در موارد خفیف ‌تر، درمان های خانگی مثل استراحت، یخ گذاری و داروهای مسکن ضد التهابی ( مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن) تجویز می شوند.

اما اگر درد بهتر نشد، فیزیوتراپی مفید خواهد بود.

کاربرد فیزیوتراپی

پزشک، فیزیوتراپی تجویز می کند. فیزیوتراپیست فرد را معاینه کرده و موارد زیر را انجام می ‌دهد:

• بررسی تاریخچه پزشکی فرد
• انجام یک سری تست برای تشخیص درست و تعیین علت بروز آسیب
• تشخیص میزان تاثیر آسیب روی بدن با مشاهده نحوه حرکات، گوش دادن به دغدغه ‌های بیمار
• تهیه برنامه فیزیوتراپی برای فرد که شامل اهداف فیزیوتراپی هم هست
• در خواست انجام ورزش و حرکات کششی از فرد
• استفاده از تکنیک ها و ابزارهای مختلف برای کمک به درمان فرد
• نظارت و ثبت پیشرفت بیمار و تغییر برنامه درمانی در صورت نیاز

زمانی که برای فیزیوتراپی می گذارید، بستگی به شدت آسیب دارد. آسیب سطح یک احتمالا نیازمند ۲ تا ۴ هفته درمان است.

در حالی که آسیب سطح ۳ به احتمال زیاد نیازمند ماه ها تراپی است. برخی افراد به بیش از ۶ ماه تراپی نیاز دارند تا قدری بهتر شوند.

در طی این مدت هفته ای یک یا دو بار با فیزیوتراپیست ملاقات خواهید کرد.

اهداف فیزیوتراپی آسیب تاندون آشیل

فرقی ندارد دونده ماراتون باشید یا این که بخواهید در خیابان قدم بزنید، فیزیوتراپی مشکل درد آشیل را برطرف می کند.

چند هدف پایه ای درمانی وجود دارد:

رها شدن از درد : فیزیوتراپیست از یخ استفاده کرده و بریس پا پیشنهاد می کند. اولتراسوند تراپی یا راه های دیگر جهت کاهش درد تجویز خواهد شد.

انجام حرکات صحیح : به دلایل متفاوت، مچ پا یا مفاصل زانو آن طور که باید حرکت نمی کنند و همین امر سبب کشیدگی تاندون آشیل می شود.

برای حل این مشکل، فیزیوتراپیست تمرینات کششی آموزش داده و یا از تکنیک های دستی برای رهایی از فشار استفاده می ‌کند.

قدرت عضله و تعادل : عضلات ضعیف یا عدم تعادل عضلانی روی تاندون آشیل تاثیر می گذارند. در فیزیوتراپی، ورزش های قدرتی شخصی سازی شده برای فرد ترتیب داده می شوند.

تمرینهای تحمل وزن در فیزیوتراپی تاندون آشیل

• انتخاب تمرینهای تحمل وزن مخصوص
• برنامه تمرین های کششی (فقط در صورتی که برای بیمار مناسب باشد)

 پیشرفت تمرین های تحمل وزن

• افزایش تدریجی میزان بار
• در نهایت انجام برنامه های تمرینهای تحمل وزن پلایومتریک ( سریع) یا کنترل شده ( در صورت نیاز)

کار کردن بر روی بافت های نرم در فیزیوتراپی تاندون اشیل

• انجام برخی های تکنیک های خاص برای حرکت دهی به بافت های نرم

رسیدگی به مشکلات بیو مکانیکی

 بررسی اینکه آیا بعضی از وضعیت های بدنی بیمار باعث فشار آمدن بیش از حد به تاندون آشیل شده است؟

 بررسی اینکه آیا بیمار دچار مشکلات تعادلی است؟

 آیا هیچ گونه مشکلی در رابطه با ضعف  یا عدم تعادل در قسمت بالای زنجیره حرکتی یا  “kinetic chain” ( خیلی دورتر از محل اصلی درد) وجود دارد؟

 بازگشت به عملکرد نرمال

• از سر گرفتن تمرین ها به صورت تدریجی
• ادامه دادن برنامه های قدرتی و رسیدگی به فاکتور های بیومکانیکی

ورزش های فیزیوتراپی استاندارد – طلایی

اگر درد آشیل بیش از چند هفته طول کشید ممکن است نشانه این باشد که تاندون، آسیب های کوچک متعددی دارد که به خوبی درمان نشده اند و پزشکان به آن تاندونیت می گویند.

ورزش های ” قوی سازی اکسنتریک ” به عنوان استاندارد طلایی برای رفع این مشکل به شمار می‌ آیند.

دو مورد از این ورزش ها عبارتند از:

Bilateral heel drop : روی لبه یک پله بایستید و دست خود را به نرده کنار پله بگیرید.

فقط نیمه جلویی کف هر دو پا باید روی پله باشد. روی پنجه پا بلند شوید.

مکث کنید و بدون این که از دست خود کمک بگیرید به آرامی پاشنه خود را پایین بیاورید تا وقتی که از پله پایین تر برود.

 ۱۲ تا ۲۰ بار انجام دهید.

Single leg heel drop : بعد از این که ورزش اول را انجام دادید، سعی کنید این بار با یک پا و به نوبت با پای دیگر این ورزش را انجام دهید.

این ورزش ها بسیار مفیدند اما ممکن است ۳ تا ۶ ماه طول بکشد تا بیشترین پیشرفت واقعی را حس کنید.

همچنین باید این تمرین‌ها را با فیزیوتراپیست انجام دهید تا زمانی که تشخیص دهد به تنهایی هم قادر به انجام این کار هستید.

اگر این ورزش را صحیح انجام ندهید تاندون آشیل آسیب خواهد دید.

چند سوال رایج درباره فیزیوتراپی

می توانم ورزش ها را در منزل انجام دهم؟

دلایل متعددی برای انجام این ورزش ها در حضور فیزیوتراپیست وجود دارد.

فیزیوتراپیست فرد را مطمئن می کند حرکاتش درست است بنابراین آسیب بدتر نخواهد شد. همچنین آن ها تخصص و ابزار مناسب برای درمان این آسیب خاص را دارند.

در این صورت دوره نقاهت کوتاه تر خواهد شد.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی در منزل

آیا فیزیوتراپی درد دارد؟

تحقیقی نشان دادکه ۷۱ درصد از افرادی که هرگز با فیزیوتراپیست ملاقات نکرده اند تصور می ‌کنند که فیزیوتراپی دردناک است.

با این که برخی از این ورزش ها ممکن است ناراحت کننده باشند اما دردناک نیستند. فیزیوتراپی برای حذف درد طراحی شده است و نه چیز دیگر.

بیشتر بخوانید : عوارض فیزیوتراپی

از فیزیوتراپی تاندینوپاتی آشیل باید انتظار چه نتایجی داشت؟

روند بهبودی تاندون ها معمولا کند تر از ماهیچه ها یا بافت های نرم دیگر است، زیرا آنها ذخیره خونی کمتری دارند.

بنابراین سرعت روند بهبود ممکن است متفاوت باشد.

گفته می شود که ممکن است علائم بعد از ۲ یا ۴ ماه به طور کامل برطرف شوند (اما در اصل سرعت این روند به  شدت جراحت و اینکه بدن بیمار چقدر به درمان پاسخ می دهد، بستگی دارد).

تحقیقات نشان می دهند که فیزیوتراپی، با توجه به نتایج موفقیت آمیزی که در مطالعات کوتاه‌مدت و بلندمدت داشته است، بهترین روش برای درمان جراحت های تاندون است.

در یک دوره  توانبخشی موفق مشاهده خواهید کرد که وضعیت بیماربه صورت پیوسته و تدریجی بهتر می شود،  درد و تورم کاهش پیدا میکند و عملکرد بیمار به حالت قبل برمیگردد.

نکته ای که اهمیت زیادی دارد این است که باید مطمئن شویم که برنامه توانبخشی دقیقا طوری طراحی شود که مخصوص هر بیمار باشد و در آن بیمار با دقت و به طور تدریجی فعالیت هایش را شروع کند تا احتمال کند شدن روند بهبودی و احتمال آسیب دیدگی دوباره کمتر شود.

اگر شک دارید که ممکن است آسیب دیدگی تاندون داشته باشید، معطل نکنید و با یک فیزیوتراپیست تماس بگیرید.

برای درمان و دریافت خدمات فیزیوتراپی تاندون آشیل ، فیزیوتراپی مچ پا ، فیزیوتراپی پا و سایر درمان های مربوط به آسیب های ناحیه پا با کلینیک فیزیوتراپی دایان تماس بگیرید.

شماره تماس های کلینیک فیزیوتراپی دایان جهت دریافت نوبت حضوری : ۰۲۱۲۲۷۸۶۰۴۹ – ۰۹۱۲۸۳۴۰۵۳۶

فیزیوتراپی شمال تهران