خالی کردن زانو
خالی کردن زانو گاهی نشانه آسیب دیدگی زانو است.
این مشکل، خطر زمین خوردن را افزایش داده و بهبودی مشکلات زانو را کاهش می دهد.
خالی کردن زانو در بزرگسالان نسبتا رایج است.
از درد و کوفتگی بدن خسته شدی؟
تماس بگیر و وقت معاینه یا فیزیوتراپی تنظیم کن!
در مطالعات اخیر نشان داده شده است که 11.8 درصد از بزرگسالان 36 تا 94 ساله، حداقل یک مورد خالی کردن زانو را در 3 ماه گذشته تجربه کرده اند.
در این مقاله علت خالی کردن زانو، ورزش هایی که به رفع این مشکل کمک می کنند، درمان و زمان مراجعه به پزشک را بررسی خواهیم کرد.
علل خالی کردن زانو
خالی کردن زانو یک وضعیت پیچیده با علت های مختلف است. بسیاری از افراد خالی کردن زانو را با آرتروز مرتبط می دانند.
با این حال، مطالعات اخیر نشان می دهد که در نتایج تصویربرداری با اشعه ایکس بیش از نیمی از بیمارانی که خالی کردن زانو را گزارش داده اند، هیچ نشانه ای از آرتروز نداشته اند.
همچنین ساختار پیچیده مفصل زانو، تعیین علت خالی کردن زانو را دشوار می کند.
زانو از دو مفصل تشکیل شده و به کمک آن ها در جهات مختلف حرکت می کند.
علاوه بر این زانو دارای قسمت های دیگری است که عبارتند از:
- تاندون ها : عضلات پا را به استخوان های زانو متصل می کنند.
- رباط ها : استخوان های زانو را به یکدیگر وصل می کنند.
- غضروف ها : به عنوان ضربه گیر عمل کرده و به مفاصل اجازه می دهند روان حرکت کنند.
گاهی اوقات همراه با آسیب های دیگر زانو به هر یک از این قسمت ها نیز آسیب وارد شده و منجر به بی ثباتی و خالی کردن زانو می شود.
همچنین عوامل خاصی مانند درد زانو و ضعف عضلات جلوی ساق پا که به دلایل مختلفی رخ می دهند با خالی کردن زانو مرتبط هستند.
موارد زیر نیز باعث افزایش خالی کردن زانو می شوند:
- آرتروز که باعث ایجاد درد شدید در زانوها و بی ثباتی مفصل می شود. بیماری، آسیب و ساییدگی غضروف نیز همگی در ابتلا به آرتروز نقش دارند.
- پارگی منیسک که در حرکت طبیعی زانو اختلال ایجاد می کند.
- گیر افتادگی قطعه ای از استخوان یا غضروف بین استخوان ها.
- پارگی هر یک از رباط ها که در اثر ضربه به زانو یا یک حرکت چرخشی ناگهانی رخ می دهد.
- دررفتگی جزئی یا کامل کاسه زانو.
- التهاب غشای سینوویال یا پلیکا زانو که دردناک بوده و باعث صدا دادن یا خالی کردن زانو می شود.
- مالتیپل اسکلروزیس که یک بیماری خود ایمنی است و به سیستم عصبی مرکزی حمله می کند. این بیماری علاوه بر مشکلات تعادلی و حسی باعث ضعف و سفتی عضلات شده و همگی در خالی کردن زانو نقش دارند.
- آسیب دیدگی عصب فمورال که عضلات صاف کننده ساق پا را کنترل کرده و در نتیجه منجر به خالی کردن زانو می شود.
بیشتر بخوانید : درمان نوروپاتی فمورال
ورزش و فیزیوتراپی
برخی ورزش ها عضلات پا را تقویت کرده و با افزایش ثبات زانو به رفع یا کاهش خالی کردن زانو کمک می کنند.
پزشک یا متخصص فیزیوتراپی برای رفع نیازهای فردی مرتبط با خالی کردن زانو برای بیمار یک برنامه ورزشی طراحی می کند. این برنامه معمولا بر روی موارد زیر متمرکز است:
- تقویت عضلاتی که از زانو حمایت کرده و کاسه زانو را در تراز صحیح نگه می دارند.
- افزایش دامنه حرکتی پاها
- کاهش سفتی زانو
- افزایش انعطاف پذیری
یک برنامه توانبخشی معمولی زانو به مدت 4 تا 6 هفته طول می کشد. با این حال، بهتر است برای حفظ سلامت زانوها تا حد ممکن انجام این تمرینات را ادامه دهید.
تمرینات خاصی وجود دارد که باعث کشش و تقویت بخش های زیر می شوند:
- عضلات چهارسر ران – عضلات جلوی پاها
- عضلات همسترینگ – عضلات پشت پاها
- عضلات ساق پا – عضلات پشت ساق پا
- عضلات گلوتئال – عضلات باسن
بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی پارگی عضلات پشت ساق پا
پیروی از برنامه توانبخشی زانو به بیمار در بهبود موارد زیر کمک می کند:
- توانایی خم و صاف کردن پاها
- افزایش وزنی که پاها می توانند تحمل کنند
- ایجاد قدرت در قسمت داخلی و خارجی ران و گسترش دامنه حرکتی
مهم است که این تمرینات را بسیار آهسته و آرام شروع کنید. قبل از رفتن به تمرینات سخت تر لازم است به تدریج در پاها و زانوها قدرت و انعطاف پذیری ایجاد کنید.
با این حال، برای پیشرفت ضروری است که هم در خانه و هم در جلسات فیزیوتراپی کمی خود را به چالش بکشید.
دستیابی به تعادل کافی دشوار است. یک متخصص فیزیوتراپی آموزش دیده، از مناسب بودن شدت تمرین ها مطمئن خواهد بود.
افرادی که خالی کردن زانو را تجربه می کنند لازم است عادت های ورزشی خود را تغییر دهند.
به عنوان مثال، بهتر است یک فرد مبتلا به آرتروز فعالیت های کم تأثیر مانند شنا یا دوچرخه سواری را جایگزین فعالیت های پرتحرک مانند دویدن یا تنیس کند.
دوچرخه سواری نیز به افزایش قدرت در قسمت بالایی پاها و بهبود ثبات زانو کمک می کند.
بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی آرتروز زانو
درمان خالی کردن زانو
درمان خالی کردن زانو به علت آن بستگی داشته و رایج ترین گزینه های درمانی که مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:
- استراحت، یخ، کمپرس و ارتفاع (RICE) : این درمان خانگی رایج برای آسیب های جزئی مناسب بوده و شامل استراحت دادن به زانوی آسیب دیده، استفاده از یخ، بستن ناحیه آسیب دیده با یک پانسمان نرم و بالا بردن پا تا حد ممکن است.
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی : این داروها از جمله آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن بدون نسخه در دسترس هستند و به کاهش درد و تورم که در نتیجه خالی کردن زانو ایجاد می شود کمک می کنند.
- پشتیبانی : استفاده از بریس، بانداژ و نوار فیزیوتراپی بخشی از فشار را از روی ناحیه آسیب دیده برداشته و به افراد کمک می کند همزمان با تقویت عضلات به تحرک ادامه دهند.
- اولتراسوند تراپی : متخصصان آموزش دیده گاهی از این تکنیک همراه با تجویز استروئیدها برای کمک به کاهش التهاب و درد که منجر به خالی کردن زانو می شود استفاده می کنند.
- فیزیوتراپی : تکنیک هایی برای تقویت عضلات، افزایش استقامت و بهبود تعادل و هماهنگی به بیمار آموزش داده می شود.
- ریداکشن : در این روش پزشک یا متخصص فیزیوتراپی کاسه زانو را به موقعیت صحیح بازمی گرداند.
- داروهای تجویزی : پزشک برای کاهش درد و التهاب شدید مسکن های قوی تری تجویز می کند.
- عمل جراحی : افراد مبتلا به بیماری های شدید یا مزمن زانو برای ترمیم رباط ها، تاندون ها و غضروف های آسیب دیده یا تنظیم مجدد کاسه زانو به جراحی نیاز خواهند داشت.
تحقیقات نشان داده است که برنامه های ورزشی تغییرات زیادی در زندگی افراد مبتلا به آرتروز و بی ثباتی زانو ایجاد می کنند.
بر روی افرادی که در یک برنامه ورزشی 12 هفته ای با تمرکز بر قدرت عضلات و عملکرد روزانه شرکت کردند مطالعه ای انجام شد.
شرکت کنندگان کاهش 20 تا 40 درصدی درد و تداخل علائم با زندگی روزمره را گزارش کردند.
همچنین اصلاح سبک زندگی به افراد در مدیریت مشکلات زانو کمک می کند. موارد زیر نیز در کاهش فشار روی زانوهای بی ثبات نقش دارند:
- کاهش وزن
- استفاده از رمپ، آسانسور و پله برقی و خودداری از بالا رفتن از پله ها
- استفاده از عصا، واکر و وسایل دیگر برای کمک به راه رفتن
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
برخی از عواملی که باعث خالی کردن زانو می شوند بدون درمان پزشکی بدتر خواهند شد. در صورت تجربه هر یک از علائم زیر علاوه بر خالی کردن زانو باید به پزشک مراجعه کنید:
- افتادن
- درد شدید
- درد و تورم در زانو که بیش از چند روز طول بکشد
- صداهای بلند همراه با درد
- مشکل در راه رفتن یا بالا رفتن از پله
- محدودیت مداوم در انجام فعالیت های معمولی
- قرمزی
- تب
آسیب های جزئی زانو رایج است و بسیاری از افراد بدون مداخله پزشکی و معمولا با استفاده از روش RICE یا سایر درمان های خانگی بهبود می یابند. اما در برخی از موارد شدت درد و آسیب به حدی است که باید به پزشک مراجعه کرد. برای دریافت مشاوره و انواع خدمات توانبخشی به کلینیک فزیوتراپی دایان مراجعه کنید.
شماره تماس های کلینیک فیزیوتراپی دایان جهت دریافت نوبت حضوری فیزیوتراپی مچ دست و فیزیوتراپی در منزل : 02122786049 – 09128340536
