اعتیاد به کار کردن و درمان آن !

کلینیک فیزیوتراپی
آخرین به روزرسانی در 30 مهر 1398

آخرین به روزرسانی در 30 مهر 1398

وقتی کار تبدیل به یک اعتیاد میشود

اعتیاد به کار که اغلب workaholism نامیده می شود، یک عارضه روانی واقعی است.

مانند هر نوع اعتیاد دیگری، اعتیاد به کار ناتوانی در متوقف کردن یک رفتار است.

این اعتیاد اغلب از یک نیاز اجباری به رسیدن به مقام و موفقیت یا فرار از استرس احساسی ناشی میشود.

اعتیاد به کار غالبا از موفقیت شغلی سرچشمه میگیرد و در میان افرادی که با عنوان کمالگرا توصیف می شوند، شیوع دارد.

مشابه یک فرد معتاد به مواد مخدر، فرد مبتلا به اعتیاد کاری نیز با کار کردن “مست” میشود. این باعث می شود که آنها این رفتار که موجب سر خوشی آنها می شود را تکرار کنند.

علی رغم تاثیرات منفی که ممکن است این رفتار بر زندگی شخصی یا سلامت جسمی و و روانی افراد معتاد به کار داشته باشد، آنها ممکن است قادر نباشند که آن را متوقف کنند.

نشانه های افرادی که به کار کردن معتاد هستند!

در فرهنگی که سخت کار کردن مورد ستایش قرار می گیرد و اغلب انتظار می رود که افراد بیشتر از ساعات کاری انرژی بگذارند، تشخیص اعتیاد کاری می تواند مشکل باشد.

افراد معتاد به کار اغلب با این توضیح اینکه چرا این رفتارشان خوب است و می تواند به آنها کمک کند که به موفقیت دست پیدا کنند، رفتارشان را توجیه می کنند.

اما جاه طلبی و اعتیاد کاملا با هم متفاوت هستند.

یک فرد مبتلا به اعتیاد کاری ممکن است خود را درگیر کار اجباری کند تا از مواجهه با دیگر جنبه های زندگی مانند مشکلات احساسی یا بحران های شخصی فرار کند.

مشابه انواع دیگر اعتیاد، فرد ممکن است بدون اینکه متوجه تاثیرات منفی ناشی از آن اعتیاد باشد، درگیر آن رفتار شود.

نشانه های اعتیاد به کار شامل موارد زیر است:

ساعات طولانی کار کردن در محل کار، حتی اگر لازم نباشد
نخوابیدن برای انجام پروژه های کاری یا اتمام کارها
داشتن وسواس در مورد موفقیت کاری
ترس شدید در مورد عدم موفقیت در محل کار
بدگمانی در مورد عملکرد کاری
به هم خوردن روابط شخصی به دلیل کار
داشتن یک نگرش دفاعی نسبت به دیگران در مورد کارشان
استفاده از کار به عنوان راهی برای دوری از روابط
تلاش برای کنار آمدن با احساس گناه یا افسردگی
کار برای دوری از مواجهه با بحران هایی مانند مرگ، طلاق یا مشکلات مالی

تشخیص دادن به این که معتاد کار هستید یا نه؟!

مقیاس اعتیاد به کار برگن برای شناسایی اعتیاد به کار استفاده می شود. این مقیاس توسط دانشگاه برگن ایجاد شده است و در جامعه پزشکی مورد پذیرش قرار گرفته است.

این مقیاس چندین عامل را اندازه گیری می کند، از جمله اینکه بعضی موارد خاص تا چه حد در مورد زندگی شما صدق می کند.

این موارد با مقیاس زیر اندازه گیری می شوند:

هرگز (1)
بندرت (2)
بعضی اوقات (3)
اغلب (4)
همیشه (5)

مواردی که ممکن است از شما بخواهند که رتبه بندی کنید شامل موارد زیر هستند:

به این فکر می کنید که چگونه می توانید زمان بیشتری را برای کار خالی کنید.
برای کمتر شدن حس گناه، ناتوانی، افسردگی و اضطراب کار می کنید.
به شما گفته شده است که ساعات کاری خود را کاهش دهید اما این درخواستها را نادیده میگیرید.
شما بسیار بیشتر از آنچه از ابتدا قصد کرده بودید، برای کارکردن زمان صرف می کنید.
وقتی قادر به کار کردن نیستید دچار استرس می شوید.
برای دستیابی به وقت بیشتر برای کار، اولویت سرگرمی، فعالیت های سرگرم کننده و تناسب اندام را پایین می آورید.
آنقدر کار می کنید که بر سلامتی شما تاثیر منفی بگذارد.

تحقیقات مربوط به مقیاس منتشر شده در مجله روانشناسی اسکاندیناوی نشان می دهد که اگر حداقل به چهار مورد از این موارد با “اغلب” یا “همیشه” پاسخ بدهید، ممکن است اعتیاد به کار داشته باشید.

ورزش های کششی در محل کار + آموزش تصویری

گزینه های درمانی

اگر معتاد به کار هستید، احتمالا به اندازه شخصی که معتاد به مواد مخدر است، نیاز به درمان ندارید اما این احتمال وجود دارد که در ابتدا برای کنترل این رفتار، نیاز به یک برنامه توانبخشی به صورت سرپایی یا بستری داشته باشید.

در حالیکه استفاده از یک برنامه توانبخشی بیشتر در مورد اعتیاد به الکل و مواد مخدر معمول است اما می‌تواند در موارد شدید اعتیاد به کار نیز مفید باشد.

در درمان به صورت بستری بیمار باید در مدت ریکاوری در مرکز درمانی بماند.

در درمان سرپایی بیمار می تواند در خانه اش زندگی کند و در طول روز در کلاسها و جلسات مشاوره حضور پیدا کند.

گروه های 12 قدم ترک اعتیاد و برنامه های درمانی دیگر به بسیاری از افراد مبتلا به اعتیاد کاری کمک کرده اند.

گزینه هایی برای گروه درمانی وجود دارند که توسط سازمان هایی مانند Workaholics Anonymous ارائه می شوند.

این نوع برنامه ها به شما این امکان را می‌دهند که با افراد دیگری که دچار مشکلات مشابه شما هستند آشنا شوید و به این ترتیب یک منبع پشتیبان خوب برای شما فراهم می کنند.

اعتیاد کاری می‌تواند ناشی از یک بیماری روانی پس زمینه ای مانند اختلال وسواس فکری-عملی یا اختلال دوقطبی باشد.

این اعتیاد همچنین می تواند موجب مشکلات روانی مانند افسردگی شود.

به همین دلایل ممکن است خوب باشد که یک ارزیابی روانی از شما انجام گیرد.

یک متخصص سلامت روان می تواند در طراحی یک برنامه درمانی کمک کند. این برنامه به اعتیاد و مشکلات پس زمینه آن رسیدگی می کند.

درمان های فردی و حتی داروها می توانند به کنترل واکنش های غیر ارادی، اضطراب و استرس کمک کنند.

موارد مورد انتظار

مانند اکثر اعتیاد ها اعتیاد به کار نیز تا زمانی که فرد به دنبال درمان آن نرود، به مرور زمان بدتر میشود.

اگر افراد آنقدر کار کنند که انرژی جسمی و ذهنی شان تخلیه شود، ممکن است افراد دچار خستگی مفرط شوند.

این مورد یکی از نتایج شایع اعتیاد به کار است. خستگی مفرط می تواند منجر به استرس شدید، آسیب دیدن روابط و حتی اعتیاد به مواد مخدر شود.

بدون درمان، فرد مبتلا به این نوع اعتیاد ممکن است خود را از دوستان و خانواده‌اش جدا کند.

تعلل زیاد برای گرفتن کمک، می‌تواند موجب آسیب دیدن دائمی این روابط شود.

همچنین استرس مزمن که ممکن است در نتیجه کار کردن مداوم باشد، می تواند برای سلامت جسمی فرد مشکل ایجاد کند.

این یافته ها برگرفته از مطالعه ای است که در ژورنال American Medical Association (JAMA) منتشر شده است.

کار کردن بیش از حد ممکن است موجب تضعیف سیستم ایمنی بدن و افزایش خطر ابتلا به بیماری ها شود اما خوشبختانه اعتیاد به کار قابل کنترل است.

افراد می توانند با درمان، تعادل سالمی بین کار و زندگی شان به وجود آورند.

افرادی که اعتیاد به کار دارند اغلب کار می‌کنند تا از حس گناهی که درباره کار نکردن دارند، دوری کنند؛ بنابراین برای فرد معتاد در حال ریکاوری مهم است که ارتباط سالمی را با کار خود ایجاد کند.

بیشتر ما نیاز داریم که کار کنیم تا صورت حساب هایمان را پرداخت کنیم بنابراین ایجاد یک تعادل ضروری است. در بیشتر موارد توقف کار ممکن نیست.

در نظر گرفتن زمانی برای استراحت می تواند مفید باشد زیرا متوجه میشوید که زندگی بدون کار مداوم هم می تواند ادامه پیدا کند.