انجمن ملی اوتیسم هر سال مردم را تشویق می کند تا در فعالیتهایی که در طول هفت روز هفته جهانی ارتقای آگاهی درباره اوتیسم برای جمع آوری پول برای این بیماران و برای اجرای کمپین های آگاهی بخش انجام میشوند مشارکت کنند.
روز آگاهی از اوتیسم روز دوم آپریل است و هفته جهانی آگاهی از اوتیسم از بیست و ششم مارچ تا دوم ماه اپریل است.
از درد و کوفتگی بدن خسته شدی؟
تماس بگیر و وقت معاینه یا فیزیوتراپی تنظیم کن!
برای آنکه اطلاعات بیشتری درباره این بیماری به دست بیاورید، در این مقاله ۲۰ حقیقت درباره اوتیسم بررسی می کنیم.
1- اختلالات طیف اوتیسم (ASDs ) نوعی اختلال عصبی تکاملی هستند و با ویژگی هایی مثل ناتوانی در برقراری ارتباطات متقابل در اجتماع، نداشتن مهارت های ارتباطی و داشتن یک نوع رفتار یکنواخت و محدود مشخص می شوند.
2- در سال ۲۰۱۰ تخمین زده شده بود که ۵۲ میلیون نفر در جهان مبتلا به اوتیسم هستند که این به معنی است که میزان شیوع این بیماری از هر هزار نفر 6/7 نفر و یا از هر ۱۳۲ نفر یک نفر است.
3- نرخ شیوع اوتیسم در طول بیست سال اخیر به طور پیوسته ای افزایش پیدا کرده است. در سال ۱۹۸۰ گزارش شده بود که نرخ شیوع این بیماری حدود یک نفر از هر ده هزار نفر بوده است.
4- اختلالات طیف اوتیسم در میان پسران ۵ برابر بیشتر از دختران شیوع دارد، به طوری که ۱ نفر از هر ۴۲ پسر و یک نفر از هر ۱۸۹ دختر دچار این مشکل می شوند.
5- اوتیسم در میان تمام نژادها و در میان تمام افراد در سطوح مختلف اجتماعی اقتصادی دیده می شود.
6- هزینه کلی مراقبت از کودکان اوتیسمی در بریتانیا سالانه 1/3 بیلیون پوند ( 5/4 بیلیون دلار آمریکا) است (صرف نظر از هزینههایی که برای امنیت اجتماعی و بیمه می شوند که هزینه های مالی هستند و نه هزینه های اجتماعی واقعی)
7- حدود ۴۰ درصد از بچه هایی که اوتیسم دارند صحبت نمی کنند. حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از این بچه ها در ۱۲ تا ۱۸ ماهگی کلمات کمی را یاد میگیرند و بعد از مدتی از یاد میبرند.
بعضی دیگر ممکن است صحبت کنند، اما فقط در اواخر کودکی شان.
8- علائم معمول اوتیسم شامل:
- ناتوانی در صحبت کردن یا دیر زبان باز کردن
- مشکلات مربوط به توانایی در گوش دادن، تمرکز کردن و فهمیدن
- تکرار کردن زیاد کلمات و عبارات
- متوجه نشدن معنای دوم کلمات
- مشکل داشتن در فهم و درک احساسات دیگران
- مشکل داشتن در ابراز احساسات
- حساسیت خیلی زیاد یا خیلی کم به صدا
- لمس شدن یا لمس کردن، مزه و یا نور
- رفتار های تکرار شونده، خنثی و بی توجهانه
- تنفراز تغییر روتین ها
- مشکل داشتن در دوستیابی و حضور در اجتماع هستند.
9- مبتلایان به اوتیسم ممکن است بعضی مشکلات دیگر مانند ADHD، آلرژی، آسم، اختلالات گوارشی، عفونت های ویروسی پیوسته، اختلال در غذا خوردن، اختلالات یکپارچگی حسی، صرع واختلالات خواب را هم داشته باشند.
10- یکی از بزرگترین باورها درباره اوتیسم این است که این بیماری فقط مربوط به دوره کودکی است، اما در واقع اوتیسم مشکلی است که در تمام مدت زندگی فرد وجود خواهد داشت.
در حقیقت در بریتانیا تعداد بزرگسالانی که مبتلا به اوتیسم هستند از کودکان مبتلا به اوتیسم بیشتر است.
11- تحقیقات نشان می دهند که حدود ۲۸ درصد از جمعیت اوتیسم استعداد های خاصی دارند، دلیل داشتن این استعدادها مشخص نیست و از طرفی این طور نیست که تمام کودکان اوتیسمی این استعداد های خاص را داشته باشند.
12- هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما چند نوع درمان های رفتاری وجود دارند که میتوانند نحوه عملکرد فرد مبتلا به اوتیسم را به طور قابل توجهی بهبود بخشند.
درمانهای رفتاری میتوانند شامل گفتار درمانی، کاردرمانی یا تحلیل رفتار کاربردی باشند.
13- احتمال بیشتری وجود دارد که نوزادانی که والدینشان سن بالاتری دارند(یعنی مادر بالای ۳۵ سال و پدر بالای ۴۰ سال داشته باشد)، مبتلا به اوتیسم شوند.
14- کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب مشکلات پردازش حسی نیز دارند، مشکلاتی مانند، حساسیت غیر طبیعی به صداها، نورها، بافتها یا بوها.
آنها ممکن است به خاطر داده های حسی زیادی که دریافت می کنند از نظر روحی آسیب ببینند و یا به خاطر عدم دریافت داده های حسی احساس اضطراب و ناراحتی کنند و ممکن است برای گرفتن این اطلاعات حسی بیش از حد و به طرز غیر متعارفی چیز ها را لمس و بو کنند.
15- اوتیسم در حال حاضر قابل درمان نیست اما نشان داده شده است که استفاده از یک برنامه آموزشی سازمان یافته و یک روش درمانی شخصی سازی شده میتواند به این کودکان کمک کنند تا مهارت هایی که ندارند را در خود به وجود بیاورند و یا رفتارهای مشکل ساز شان را به حداقل برساند
16- آنالیز رفتار کاربردی یک برنامه روانشناسی است که رفتارهای محاوره ای و اجتماعی مطلوبی که کودکان دیگر به طور مستقیم یاد می گیرند را به صورت فعال به این کودکان به آموزش می دهد و آنها را تشویق می کند.
17- در روشی که مداخله مبتنی بر تکامل نامیده می شود، از موضوعات کلمات و محرک ها برای مدل سازی یک پیشرفت تکاملی نوعی برای کودکی که نتوانسته است آن نوع ویژگی ها را در خود به وجود بیاورد، استفاده می شود.
از آنجایی که هر کودکی با دیگری متفاوت دارد، ممکن است از روش های درمانی دیگری مانند گفتار درمانی، کاردرمانی و فیزیوتراپی نیز استفاده شود.
18- نشان داده شده است که سگ ها می توانند کیفیت زندگی، میزان استقلال و امنیت کودکان اوتیسمی را بهتر کنند.
حضور یک سگ آموزش دیده میتواند رفتارهای پرخاشگرانه این کودکان را کمتر کند، کودک را آرام کند و راهی را برای ارتباط برقرار کردن کودک با اجتماع اطراف او به وجود آورد.
19- تقریبا ضریب هوشی نیمی از کودکان مبتلا اوتیسم در حد متوسط یا بالای متوسط است، اما با این حال فقط ۱۶ درصد از بزرگسالانی که دچار اوتیسم هستند می توانند کار پیدا کنند.
20- کودکان اوتیسمی می توانند یاد بگیرند و در داخل و خارج از کلاس موفق باشند و آنها مانند هر کودک دیگری با کمک خانواده، سرپرستان، پزشکان، متخصصان و جوامع، نه تنها می توانند زندگی نرمالی داشته باشند، بلکه میتوانند به رشد جامعه کمک کنند.
مشاوره توانبخشی کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم در کلینیک فیزیوتراپی پیشرفته دایان