فیزیوتراپی پیشرفته دایان
نوروپاتی فِمورال یا عملکرد نامناسب عصب فمورال به هرگونه اختلال ناشی از آسیب به عصب فمورال اشاره دارد. در این مقاله، به بحث در مورد علل، علائم و روش های درمانی مربوط به نوروپاتی فمورال از جمله فیزیوتراپی عصب فمورال می پردازیم.
عصب فمورال یکی از بزرگترین اعصاب بدن محسوب می شود که از لگن شروع شده و به شاخه های کوچک زیادی تقسیم می شود.
این شاخه های عصبی، حرکات ماهیچه های مختلف پا را کنترل می کنند.
کار اصلی این عصب، کنترل ماهیچه های ران است و مسئولیت خم شدگی ران و کشیدگی زانو را نیز دارد. همچنین، هنگام بروز فشار به ران یا ماهیچه ی ساق پا، پیام ها را از سطح پوست دریافت می کند.
آسیب دیدگی عصب فمورال می تواند مشکلاتی مانند گزگز و مورمور شدن، بی حسی، ضعف،درد یا فلج پاها را به دنبال داشته باشد.
خطر ابتلا به نوروپاتی فمورال در افراد دیابتی بسیار بالاتر است.
ضربه مستقیم به عصب فمورال یا ضربه های حاصل از جراحت یا عمل جراحی روی لگن یا شکم، می تواند باعث ایجاد این اختلال شود.
همچنین افراد با مشکلات دیگر نیز احتمال ابتلا به این عارضه را دارند، از جمله:
علائم دقیق نوروپاتی، بنا به محل دقیق و شدت آسیب عصبی، تفاوت دارد. معمولاً، بی حسی در قدام ران و پا، نخستین نشانه ی نوروپاتی فمورال به شمار می آید.
علائم و نشانه های دیگر این بیماری عبارتند از:
تست هدایت سرعت عصبی، می تواند به پزشک در تشخیص نوروپاتی فمورال کمک کند.
دلایل بالقوه دیگری هم میتواند موجب نوروپاتی فمورال شود.
معاینه جسمی اولیه پزشک اولین گام تشخیص این عارضه محسوب می شود. در مراحل بعد احتمال آسیب به عصب های دیگر بررسی می شود.
آزمایش ها و تمرین های فیزیوتراپی نیز برای تعیین وضعیت عضلات کنترل کننده عصب فمورال موثر خواهد بود.
پس از بررسی عکس العمل های زانو، از بیمار سوالاتی در مورد سطح حساسیت در قسمت جلوی ران و قسمت داخلی ساق پا پرسیده خواهد شد.
سوابق پزشکی فرد مانند آسیب دیدگی های اخیر، جراحی و عوامل خطرساز در روش زندگی نیز برای پزشک حائز اهمیت است.
پس از این مراحل فرد به متخصص مغز و اعصاب معرفی می شود یا آزمایش های بیشتری برای تایید تشخیص و تعیین میزان آسیب دیدگی عصب توصیه خواهد شد.
نیاز به آزمایش های تشخیصی بیشتر هم در این مرحله مشخص می شود.
بیشتر بخوانید: راهنمایی های فیزیوتراپیست ها برای نوروپاتی محیطی
آزمایش های سرعت هدایت عصبی (NCV) : تست های NCV سرعت انتقال سیگنال های الکتریکی را از طریق عصب اندازه گیری می کنند.
سونوگرافی عصبی ـ عضلانی: استفاده از تکنولوژی فراصوت، روش نسبتاً جدید برای تشخیص آسیب و تعیین روش درمان در آسیب های موثر بر اعصاب و عضلات است.
از امواج فراصوت برای ایجاد تصاویر ساختار داخلی بدن استفاده می شود. پزشکان می توانند از این امواج برای تشخیص انواع ناهنجاری ها در شکل اعصاب بهره بگیرند.
الکترومیوگرافی یا نوار عصب و عضله (EMG): EMG فعالیت الکتریکی عضلات را ثبت می کند.
ام آر آی: از میدان های مغناطیسی برای ایجاد تصاویر ساختار داخلی بدن استفاده می شود.
سی تی اسکن: با استفاده از ترکیب فناوری رایانه ای و اشعه X ، تصاویری از ساختارهای مختلف بدن تهیه می کند.
درمان نوروپاتی فمورال بسته به علت و میزان آسیب دیدگی عصب متفاوت است. هدف درمان، یافتن علت اصلی آسیب عصبی و کاهش علائم خواهد بود.
چنانچه فشار روی عصب موجب نوروپاتی شده باشد، درمان بر کاهش فشار بر عصب متمرکز خواهد بود. گاهی اوقات، نوروپاتی فمورال بدون درمان خاصی، برطرف می شود.
برخی از روش های درمان نوروپاتی فمورال در ادامه آمده است:
پزشک می تواند برای کاهش ورم و التهاب، کورتون تجویز کند. داروهای ضددرد و مسکن هم می توانند علائم دردآور و ناراحت کننده را بهبود بخشند.
در برخی موارد، پیشنهاد پزشک بستن عصب برای کاهش درد نوروپاتی فمورال خواهد بودکه نوعی بی حسی موضعی است که موجب قطع یا «خاموشی» سیگنال های درد در عصب مورد نظر می شود.
اگر توده یا توموری دلیل مسدودی عصب فمورال باشد، عمل جراحی پیشنهاد می شود.
کاهش فشار فمورال، نوعی جراحی است که با کاهش فشار روی عصب فمورال، گردش جریان خون فوقانی ران را بهبود می بخشد.
در برخی موارد، تغییر در سبک زندگی می تواند علائم نوروپاتی فمورال را کاهش دهد.
تغییرات می تواند شامل موارد زیر باشد:
فیزیوتراپی می تواند به حفظ و تحرک بدن کمک کند. هدف تمرین های فیزیوتراپی بهبود تحرک و حفظ قدرت عضلانی در طول درمان است.
برخی تمرین های فیزیوتراپی که به بهبود علائم نوروپاتی فمورال کمک می کند عبارتند از:
پزشک میتواند برای کمک به راه رفتن و جلوگیری از لرزش زانو، استفاده از زانوبند را پیشنهاد دهد.
ما در فیزیوتراپی دایان از انواع دستگاههای پیشرفته همچون لیزر های پرتوان و کم توان، مگنت درمانی، درای نیدلینگ و طب سوزنی، الکتروتراپی و … به تغذیه عصب و درمان نوروپاتی فمورال کمک خواهیم کرد.
چنانچه درمان لازم برای نوروپاتی فمورال انجام نشود، موجب آسیب دیدگی همیشگی به عصب یا از بین رفتن آن شود.
از آنجا که افراد مبتلا به این عارضه در پاهای خود حسی ندارند، احتمال دارد به پاهای خود آسیب بزنند.
در صورت بروز هرگونه نشانه نوروپاتی فمورال باید با پزشک خود صحبت کنید.
این عارضه ممکن است ناتوان کننده باشد، اما به ندرت باعث مرگ می شود.
در افراد مبتلا، زمانی که پزشک علت صدمه عصبی را به درستی تشخیص دهد و پیش از اینکه صدمه همیشگی به آسیب وارد شود، درمان مناسب صورت گیرد، می توانند بهبودی کامل داشته باشد.
نوروپاتی فمورال، اصطلاحی عمومی است که به هر نوع آسیب به عصب فمورال اطلاق می شود. نشانه های متداول آن بی حسی، ضعف یا فلج پاها است.
نوروپاتی می تواند در نتیجه آسیب فیزیکی، عمل های جراحی روی لگن و شکم یا به علت بیماری دیگری مانند دیابت روی دهد.
چشم انداز کلی برای افراد مبتلا به نوروپاتی فمورال، امیدوارکننده است. اکثر افراد چند سال پس از شروع علائم بیماری، به تدریج درمان می شوند.(فیزیوتراپی نوروپاتی فمورال)
برای مشاوره با متخصصین فیزیوتراپی ما در کلینیک فیزیوتراپی دایان با شماره های زیر تماس بگیرید.
فیزیوتراپیست های ما شما را در استفاده ازمناسب ترین ورزش ها و انجام تمرین های مناسب برای حفط تحرک و تقویت عضلات راهنمایی می کنند تا در حد ممکن از فشار وارده بر عصب کاسته شود.
شماره تماس های کلینیک دایان: ۰۲۱۲۲۷۶۴۵۵۵ – ۰۲۱۲۲۷۸۶۰۴۹ – ۰۹۱۲۸۳۴۰۵۳۶