فیزیوتراپی سندرم تونل کوبیتال

سندرم تونل کوبیتال
سندرم تونل کوبیتال
بنر تماس با فیزیوتراپی دایان

سندرم تونل کوبیتال دومین نوع رایج فشردگی عصب در بازو است (سندرم تونل کارپال رایج ترین است). این بیماری ناشی از افزایش فشار روی عصب اولنار در آرنج بوده و منجر به ناراحتی و درد و در نهایت از دست دادن عملکرد دست می شود.

به طور کلی مردان بیشتر از زنان به سندرم تونل کوبیتال مبتلا می شوند.

درد بدن و فیزیوتراپی

از درد و کوفتگی بدن خسته شدی؟
تماس بگیر و وقت معاینه یا فیزیوتراپی تنظیم کن!

افراد شاغل که مکررا آرنج را حرکت داده و خم می کنند، مانند زمان استفاده از ابزارهایی مانند دریل در محل کار، صحبت کردن با تلفن، انجام کارهای کامپیوتری، نقاشی یا نواختن ساز بطور ویژه در خطر ابتلا به این بیماری هستند.

متخصصان فیزیوتراپی به افراد مبتلا به سندرم تونل کوبیتال در کاهش درد و تورم و همچنین بازیابی حرکت و عملکرد طبیعی بازو، مچ و دست کمک می کنند.

این متخصصان که در زمینه حرکت آموزش دیده اند کیفیت زندگی را از طریق مراقبت های عملی، آموزش و تمرینات تجویز شده بهبود می بخشند.

برای ارزیابی می توانید مستقیما با متخصص فیزیوتراپی تماس بگیرید.


بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی سندرم تونل کارپال


سندرم تونل کارپال چیست؟ علائم و نشانه ها، تشخیص و درمان فیزیوتراپی آن

سندرم تونل کوبیتال چیست؟

سندرم تونل کوبیتال در اثر فشردگی عصب اولنار که از زیر یک برآمدگی استخوانی (اپی کندیل داخلی) در قسمت داخلی آرنج حرکت کرده است ایجاد می شود.

عصب در این ناحیه تقریبا هیچ محافظی نداشته و گاهی بین استخوان و پوست در تونلی به نام تونل کوبیتال گیر می کند. اگرچه این ناحیه یک استخوان واقعی نیست، اما به طور معمول تحت عنوان “استخوان خنده دار” نامیده می شود.

زمانی که به این استخوان ضربه می ‌زنید در واقع به عصب اولنار ضربه زده ‌اید و این کار باعث سوزن سوزن شدن، بی حسی، سوزش و یا درد در داخل بازو و انگشت حلقه و انگشت کوچک می شود.

فشردگی عصب اولنار نیز همین نوع علائم را ایجاد می کند. عصب اولنار در هر نقطه ای تحت فشار قرار می گیرد، اما رایج ترین محل فشردگی بر روی تونل کوبیتال است.

سندرم تونل کوبیتال اغلب در نتیجه کشش یا فشار طولانی مدت روی عصب اولنار ایجاد می شود.

هنگامی که بازو برای مدت طولانی مانند زمان نگه داشتن گوشی خم می شود، عصب اولنار در سراسر آرنج کشیده شده و با ایجاد این نیروی کششی جریان خون به عصب کاهش یافته و گاهی باعث تحریک عصب می شود.

گاهی نیز مانند زمانی که آرنج و قسمت پایین بازو به میز تکیه داده شده و عصب اولنار روی استخوان فشار داده می شود، در طولانی مدت بر روی عصب فشار وارد شده و باعث سوزن سوزن شدن، بی حسی، سوزش و یا درد در قسمت داخلی بازو و دست می شود.

علائم و نشانه ها

سندرم تونل کوبیتال  پس از یک حادثه تروماتیک مانند شکستگی آرنج رخ داده و یا به مرور زمان و به آهستگی ایجاد می شود.

این بیماری معمولا با بی‌ حسی، سوزن سوزن شدن یا سوزش در قسمت داخلی ساعد شروع شده و تا پایین دست ادامه می ‌یابد. علائم معمولی عبارتند از:

  • درد متناوب، بی حسی و گزگز ناشی از خم کردن مداوم آرنج
  • حساسیت در قسمت داخلی آرنج، محلی که عصب نزدیک به سطح است

علائم دیگر عبارتند از:

  • مشکل در گرفتن و نگه داشتن اشیا
  • تحلیل عضلات کوچک دست
  • شرایطی تحت عنوان “انگشت چنگالی” که انگشتان کوچک و حلقه به سمت داخل خم شده و تغییر شکل می دهند.

احتیاط: علائم شدیدتر، به ویژه علائمی که با تحلیل عضلانی و بدشکلی دست همراه هستند باید توسط پزشک ارزیابی شوند.

تشخیص سندرم تونل کوبیتال

این بیماری معمولا توسط پزشک یا متخصص فیزیوتراپی تشخیص داده می شود. یک متخصص برای تشخیص یا رد فشردگی عصب در محل عبور از گردن یک ارزیابی جامع شامل معاینه گردن انجام می دهد.

برای تأیید فشردگی عصب اولنار در آرنج از آزمایشات و معاینات زیر استفاده می شود:

  • بررسی و معاینه آرنج و ساعد
  • لمس و حرکت دادن بازو در ناحیه عصب برای تعیین ارتباط با آرنج و ثبات بازو در قسمت پشت آرنج و محل حرکت عصب
  • ضربه زدن به عصب در آرنج (تست تینل)
  • ارزیابی انعطاف پذیری عصب اولنار
  • معاینه حسی شامل لمس های آرام، تست توانایی تشخیص محرک های تیز یا کند و توانایی تشخیص 1 نقطه از 2 نقطه
  • بررسی قدرت عضلات خاص دست
  • بررسی توانایی گرفتن اجسام

سندرم تونل کوبیتال را می توان به طور دقیق و بدون آزمایشات اضافی تشخیص داد. گاهی نیز برای انجام آزمایشات الکترودیاگنوسیک مانند الکترومیوگرافی و یا مطالعه هدایت عصبی ارجاع داده می شوید.

این آزمایشات توانایی عصب برای هدایت سیگنال‌ ها در تمام طول مسیر را ارزیابی کرده و به تعیین محل دقیق و تخمین میزان فشردگی کمک می کنند.

اگر از نظر متخصص فیزیوتراپی علائم شدید باشند ممکن است برای ارزیابی بیشتر به یک پزشک ارجاع داده شوید.

درمان و فیزیوتراپی سندرم تونل کوبیتال

فیزیوتراپی سندرم تونل کوبیتال

بسیاری از موارد سندرم تونل کوبیتال خفیف تا متوسط ​​را می توان بدون جراحی درمان کرد. متخصص فیزیوتراپی فعالیت هایی که باعث بروز علائم می شوند را تعیین می کند.

توصیه هایی که در این مرحله وجود دارد این است که برای مدتی از انجام دادن این فعالیت ها خودداری کنید.

به خاطر داشته باشید که عصب تحریک شده و گاهی متورم است. در صورت کاهش تحریک و تورم می توان علائم را برطرف کرد.

در موارد پیشرفته تر، متخصص فیزیوتراپی فعالیت ها را اصلاح کرده و توصیه می کند برای کاهش فشار از روی عصب از آتل استفاده کنید. با بهبود وضعیت تمرینات زیر به شما آموزش داده می شود:

  • تمرینات دامنه حرکت. متخصص فیزیوتراپی برای بازیابی طول کامل عضلات بازو که به دلیل قرار گرفتن در وضعیت محافظتی کوتاه شده اند و همچنین کمک به حفظ طول طبیعی عضلاتی که تحت تأثیر قرار نگرفته اند تمرینات خاصی را به شما آموزش می دهد.
  • تمرینات تقویتی عضلات. افزایش قدرت عضلات مجاور به کاهش درد و بهبود توانایی عملکردی کمک می کند.
  • تمرینات گلایدینگ عصب. اعصاب نیز همانند ماهیچه ها یا مفاصل توانایی کشیده شدن دارند. بافت عصبی قوی ترین و طولانی ترین بافت بدن و همچنین حساس ترین بافت نسبت به کشش است.

در سندرم تونل کوبیتال گاهی عصب سفت شده و یا گیر می افتد. این تمرینات روش مؤثری برای تقویت جریان خون به عصب اولنار و کشش ملایم آن هستند.

  • تمرینات ارگونومیک. متخصص فیزیوتراپی برای اجتناب از موقعیت ها و وضعیت هایی که باعث فشرده شدن یا کشش طولانی مدت عصب اولنار می شوند روش هایی را به شما آموزش می دهد.

شاید لازم باشد یاد بگیرید چگونه فعالیت های کاری و مراقبت از خود را برای جلوگیری از تحریک بیشتر عصب اصلاح کنید.

فیزیوتراپی تا چه مقدار برای سندرم تونل کوبیتال موثر خواهد بود؟

عوامل متعددی وجود دارد که اثربخشی فیزیوتراپی در درمان سندرم تونل کوبیتال را تعیین می کند. نکات زیر با پاسخ مثبت یا منفی درمان مرتبط اند:

نکات مثبت :

  • زمانی که فرد فاقد تقلیل حس یا قدرت عضلانی می شود
  • حساسیت در پشت استخوان آرنج وجود داشته باشد,
  • ضربات آرام و پیوسته بتوانند علائم فرد را کاهش دهد

نکات منفی :

  • آسیب در اثر دیابت و یا نوروپاتی باشد
  • اسپورس های استخوان یا کیست هایی که به عصب ها فشار وارد می کنند
  • لاغر شدن رباطهای مؤثر (سستی)
  • از دست دادن احساس یا قدرت عضلانی

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی تنیس البو

با آسیب تنیس البو یا آرنج تنیس بازان، علائم، تشخیص و روش های درمان آن بیشتر آشنا شوید


در چه صورتی به عمل جراحی نیاز دارید؟

موارد شدیدتر یا طولانی ‌تر سندرم تونل کوبیتال احتمالا به عمل جراحی نیاز خواهند داشت.

هر چه مدت طولانی تری علائم داشته باشید و ضعف، بی حسی، گزگز و درد شدیدتری را تجربه کنید، احتمال نیاز به جراحی بیشتر خواهد بود. هدف از جراحی کاهش فشار روی عصب اولنار است.

متخصص فیزیوتراپی بر اساس ماهیت عمل و دستورات جراح، برای شما یک برنامه فردی فیزیوتراپی پس از جراحی طراحی می کند.

هر عمل جراحی به یک رژیم درمانی منحصر به فرد نیاز دارد، اما در توانبخشی پس از جراحی بسیاری از موارد بحث شده در بالا مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

اصلاح فعالیت بخش بزرگی از توانبخشی پس از جراحی برای جلوگیری از بازگشت علائم است.

آیا می توان از این آسیب یا وضعیت پیشگیری کرد؟

اطلاعات کمی درباره پیشگیری از سندرم تونل کوبیتال وجود دارد.

این سندرم اغلب تا زمانی که علائم از قبل وجود نداشته باشند تشخیص داده نمی شود. با این حال می توان برخی اقدامات احتیاطی عمومی را انجام داد.

برخی از محققان چاقی را با سندرم تونل کوبیتال مرتبط می دانند. انتخاب سبک زندگی سالم و کاهش وزن می تواند به جلوگیری از پیشرفت آسیب کمک کند.

افراد شاغل مانند برنامه نویسان کامپیوتر که لازم است آرنج خود را در حالت خمیده نگه دارند باید برای برداشتن فشار از روی عصب اولنار موقعیت بدنی ثابت خود را تغییر دهند.

دیابت نیز یک عامل خطر شناخته شده دیگر است. آگاهی از نحوه اجتناب از موقعیت ها و فعالیت هایی که باعث تحریک عصب اولنار می شوند به جلوگیری از آسیب کمک خواهد کرد.

اصلاح فعالیت های روزانه مانند اجتناب از قرار دادن آرنج در حالت خمیده برای مدت طولانی و قرار ندادن آرنج روی سطوح سخت نیز مفید خواهد بود.

در محل کار، یافتن راه هایی برای محدود کردن حرکات تکراری و استفاده از ابزارهای ارتعاشی (مانند مته) خطر آسیب را کاهش می دهد.

متخصص فیزیوتراپی برای جلوگیری از بازگشت سندرم تونل کوبیتال پس از تشخیص تغییرات حرکتی و سبک زندگی را به شما آموزش می دهد.

به یک متخصص فیزیوتراپی با چه مهارت هایی نیاز دارم؟

تمام متخصصان فیزیوتراپی برای درمان سندرم تونل کوبیتال آموزش دیده و در این زمینه تجربه دارند.

با این حال شاید بخواهید به دنبال این متخصصان باشید:

  • یک متخصص فیزیوتراپی که افراد مبتلا به سندرم تونل کوبیتال را درمان کرده است. برخی از متخصصان تمریناتی با تمرکز روی آرنج، مچ و دست ارائه می دهند.
  • متخصص فیزیوتراپی که در زمینه ارتوپدی بالینی تخصص دارد، گواهی از هیئت مدیره داشته و یا دوره رزیدنتی یا فلوشیپ در فیزیوتراپی ارتوپدی را به پایان رسانده است.

این متخصص برای درمان شرایط خاص شما دانش، تجربه و مهارت های پیشرفته دارد.

  • یک متخصص فیزیوتراپی و بالینی دارای گواهی از هیئت مدیره و یا شخصی که دوره رزیدنتی یا فلوشیپ در درمان دست را گذرانده است (یک درمانگر دست معتبر).

این متخصص برای درمان شرایط خاص شما دانش، تجربه و مهارت های پیشرفته دارد.

نکات عمومی که هنگام یافتن متخصص فیزیوتراپی (یا هر ارائه دهنده مراقبت های پزکی دیگر) باید در نظر داشته باشید:

  • از خانواده، دوستان یا سایر پزکان توصیه هایی دریافت کنید.
  • زمانی که برای قرار ملاقات با یک کلینیک فیزیوتراپی تماس می گیرید، درباره تجربه متخصص فیزیوتراپی در کمک به افراد مبتلا به سندرم تونل کوبیتال سوال بپرسید.
  • آماده باشید تا علائم خود را تا حد امکان با جزئیات توصیف کنید و بگویید چه چیزی علائم شما را بدتر می کند.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی سندرم تونل اولنار


برای درمان سندرم تونل کوبیتال و سایر آسیب های ناحیه آرنج از جمله تنیس البو، گلف البو و یا فیزیوتراپی بعد از شکستگی ناحیه آرنج با کلینیک فیزیوتراپی دایان در تهران جهت معاینه و شروع برنامه درمانی تماس بگیرید.

شماره تماس های کلینیک فیزیوتراپی دایان جهت دریافت نوبت حضوری فیزیوتراپی مچ دست و فیزیوتراپی در منزل02122786049 – 09128340536

0 0 امتیازها
امتیازدهی

بفرست برای کسی که نیاز داره ببینه . . .

بیشتر در این رابطه بخوانید

آخرین مقالات در فیزیوتراپی دایان

عضویت
اطلاع دهی برای
guest

0 نظرات
بارخورد درون خطی
نمایش همه دیدگاه‌ها
برای دیدن نوشته هایی که دنبال آن هستید تایپ کنید.