آرتریت پسوریازیس ، انواع ، تشخیص و علائم و درمان

آرتریت پسوریازیس Psoriatic Arthritis نوعی بیماری است که درد و ورم و التهاب مفاصل با پسوریازیس ترکیب می شود. پسوریازیس به طور معمول باعث ایجاد لکه های قرمز خارش دار و پوسته پوسته بر روی پوست و سر می شود.

حدود ۷.۵ میلیون آمریکایی به پسوریازیس مبتلا هستند و تا ۳۰ درصد این افراد دچار آرتریت پسوریازیس می شوند. این بیماری می تواند خفیف یا شدید باشد و یک یا چند مفصل را درگیر کند.

اگر شما یا یکی از عزیزانتان به این بیماری مبتلا هستید شاید بخواهید درمورد نحوه زندگی با این شرایط سؤالاتی بپرسید.

انواع آرتریت پسوریازیس

آرتریت پسوریازیس پنج نوع دارد.

آرتریت پسوریازیس متقارن

این نوع آرتروز بر روی مفاصل یکسان در دو طرف بدن تأثیر می گذارد، به عنوان مثال هم زانوی چپ و هم راست را درگیر می کند. علائم این بیماری شبیه علائم آرتریت روماتوئید است.

آرتریت پسوریازیس متقارن خفیف تر است و کمتر از آرتریت روماتوئید باعث تغییر شکل مفاصل می شود. با این حال این بیماری می تواند ناتوان کننده باشد.

حدود نیمی از افراد مبتلا به این نوع آرتریت به این نوع دچار هستند.

آرتریت پسوریازیس نامتقارن

این نوع آرتروز روی مفصل یا مفاصل یک طرف بدن تأثیر گذاشته و احتمالاً مفاصل دچار درد و قرمزی خواهند شد.

آرتریت پسوریازیس نامتقارن به طور کلی خفیف است و حدود ۳۵ درصد افراد مبتلا به آرتریت پسوریازیس را درگیر می کند.

آرتریت پسوریازیس غالب بین فالانژئال دیستال

این نوع آرتروز مفاصل نزدیک به ناخن که تحت عنوان مفاصل دیستال شناخته می شوند را درگیر کرده و در حدود ۱۰ درصد افراد مبتلا به آرتریت پسوریازیس دیده می شود.

اسپوندیلیت

این نوع آرتریت ستون فقرات را درگیر کرده و گاهی کل ستون فقرات از گردن تا کمر را تحت تأثیر قرار می دهد.

در این شرایط حرکت بسیار دردناک شده و دست ها، پاها، بازوها و لگن نیز تحت تأثیر قرار می گیرند.

آرتریت موتیلان

این بیماری یک نوع آرتریت پسوریازیس شدید و تغییر شکل دهنده مفاصل بوده و حدود ۵ درصد افرادی که آرتریت پسوریازیس دارند به این نوع مبتلا هستند.

آرتریت موتیلان معمولاً دست ها و پاها را درگیر کرده و همچنین می تواند باعث درد در گردن و کمر شود.

بیشتر بخوانید : به کدام یک از انواع آرتروز مبتلا هستید؟

علائم آرتریت پسوریازیس چیست؟

علائم بیماری برای هر فرد متفاوت بوده و می تواند خفیف تا شدید باشد. گاهی اوقات وضعیت بهبود یافته و برای مدتی احساس بهتری خواهید داشت و در موارد دیگر علائم بدتر می شوند.

علائم به نوع آرتریت پسوریازیس نیز بستگی دارند و عمومی ترین آن ها عبارتند از:

• تورم و حساسیت مفاصل در یک یا دو طرف بدن
• خشکی صبحگاهی مفاصل
• تورم انگشتان دست و پا
• درد عضلات و تاندون ها
• لکه های پوستی پوسته پوسته که با افزایش درد مفاصل بدتر می شوند
• پوسته پوسته شدن پوست سر
• خستگی
• حفره دار شدن ناخن ها
• جدا شدن ناخن از بستر
• قرمزی چشم
• درد چشم (یوئیت)

اسپوندیلیت به طور خاص می تواند علائم زیر را ایجاد کند:

درد و خشکی ستون فقرات

درد، تورم و ضعف در:

• باسن
• زانو
• مچ پا
• پا
• آرنج
• دست ها
• مچ دست
• سایر مفاصل
• تورم انگشتان دست یا پا

آرتریت پسوریازیس متقارن پنج یا چند مفصل در دو طرف بدن را تحت تأثیر قرار می دهد. آرتریت پسوریازیس نامتقارن کمتر از پنج مفصل را تحت تأثیر قرار می دهد اما می تواند در دو طرف مخالف باشد.

آرتریت موتیلان باعث تغییر شکل مفاصل شده و می تواند انگشتان دست و پا را کوتاه کند. آرتریت پسوریازیس غالب بین فالانژئال دیستال باعث درد و تورم در مفاصل انتهایی انگشتان دست و پا می شود.

چه عواملی باعث آرتریت پسوریازیس می شود؟

در صورت ابتلا به آرتریت پسوریازیس، سیستم ایمنی بدن به مفاصل و پوست حمله می کند.

پزشکان به طور قطع نمی دانند چه عواملی باعث این حملات می شود و تنها فکر می کنند که ناشی از ترکیب ژن ها و عوامل محیطی باشد.

آرتریت پسوریازیس در خانواده ها دیده می شود. یک یا چند نفر از بستگان حدود ۴۰ درصد افراد مبتلا به این بیماری نیز آرتریت پسوریازیس دارند.

معمولاً در افرادی که احتمال ابتلای آن ها به آرتریت پسوریازیس بالاست عاملی محیطی باعث مبتلا شدن آن ها به این بیماری می شود. این عامل می تواند یک ویروس، استرس شدید یا آسیب باشد.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی در منزل

درمان آرتریت پسوریازیس

هدف از درمان آرتریت پسوریازیس بهبود علائمی مانند بثورات پوستی و التهاب مفصل است.

دستورالعمل های جدید روش “درمان هدفمند” که براساس ترجیحات شخصی فرد تنظیم می شود را پیشنهاد می کنند.

در این شرایط یک هدف خاص و چگونگی اندازه گیری پیشرفت تعیین شده و سپس پزشک به شما در انتخاب روش های درمانی کمک می کند.

گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد. یک برنامه درمانی معمول شامل یک یا چند مورد زیر است:

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی

نکته: به هیچ عنوان هیچ دارویی نباید بدون تجویز پزشک استفاده شود.

این داروها به کنترل درد و تورم مفاصل کمک می کنند. داروهای بدون نسخه  شامل ایبوپروفن (ادویل) و ناپروکسن (الیو) هستند.

اگر داروهای بدون نسخه مؤثر نباشند پزشک احتمالاً دوزهای بالاتر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را تجویز خواهد کرد.

استفاده نادرست از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می تواند منجر به بروز علائم زیر شود:

• سوزش معده
• خونریزی معده
• حمله قلبی
• سکته
• آسیب کبدی و کلیوی

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری

این داروها با کاهش التهاب به جلوگیری از آسیب مفصل و کاهش سرعت پیشرفت بیماری کمک می کند و در شکل های مختلف از جمله خوراکی یا تزریقی تجویز می شوند.

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری که معمولاً تجویز می شوند عبارتند از:

• متوترکسات (ترکسال)
• لفلونومید (آراوا)
• سولفاسالازین (آزولفیدین)

اپرمیلاست (اتزلا)  داروی جدیدتری است که به صورت خوراکی مصرف شده و فسفودی استراز ۴، آنزیمی که در التهاب نقش دارد را مهار می کند.

عوارض جانبی داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری عبارتند از:

• آسیب کبدی
• سرکوب مغز استخوان
• عفونت های ریوی

داروهای بیولوژیک

در حال حاضر پنج نوع داروی بیولوژیک برای درمان بیماری پسوریازیس وجود دارد که بر اساس آنچه برای مهار شدن در بدن مورد هدف قرار می دهند (مهار یا کاهش) دسته بندی می شوند:

• مهار کننده های فاکتور نکروز توموری آلفا (TNF-alpha):
• آدالیمومب (هومیرا)
• سرتولیزوماب (سیمزیا)
• گولیموماب (سیمپونی)
• اتانرسپت (انبرل)
• اینفلیکسی مب (رمی کید)
• بازدارنده های اینترلوکین ۱۲ و ۲۳ (۲۳/۱۲- IL):
• اوستکینوماب (استلارا)
• بازدارنده های اینترلوکین ۱۷ (۱۷ IL-)
• سکوکینوماب (کوزنتیکس)
• برودالوماب (Siliq)
• ایکوزیماب (تالتز)
• بازدارنده های اینترلوکین ۲۳ (۲۳IL-)
• گوزلکوماب (ترمفیا)
• تیلدراکیزوماب (ایلومیا)
• بازدارنده های سلول تی
• آباتاسپت (اورنسیا)

این داروها طبق دستورالعمل های جدید درمانی منتشر شده در نوامبر ۲۰۱۸ به عنوان درمان های خط اول توصیه می شوند.

داروهای بیولوژیک بصورت تزریق زیر پوستی یا تزریق معمولی به بیمار داده می شوند. از آنجا که این داروها پاسخ ایمنی بدن را کم می کنند خطر ابتلا به عفونت های جدی را افزایش می دهند.

سایر عوارض جانبی شامل حالت تهوع و اسهال است.

استروئیدها

این داروها می توانند التهاب را کاهش دهند و در موارد آرتریت پسوریازیس معمولاً به مفاصل آسیب دیده تزریق می شوند. عوارض جانبی شامل درد و کمی خطر ابتلا به عفونت مفصلی است.

سرکوب کننده سیستم ایمنی

داروهایی مانند آزاتیوپرین (ایموران) و سیکلوسپورین (جنگراف) پاسخ ایمنی بیش از حد فعال مبتلایان به آرتریت پسوریازیس را آرام می کنند.

اکنون که مهار کننده های TNF-alpha در دسترس هستند معمولاً از این داروها استفاده نمی شود.

سرکوب کننده های سیستم ایمنی از آنجا که پاسخ ایمنی را ضعیف می کنند می توانند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند.

درمان های موضعی

کرم ها، ژل ها، لوسیون ها و پماد ها می توانند بثورات های خارش دار آرتریت پسوریازیس را تسکین دهند. این داروهای درمانی بدون نسخه و یا با تجویز پزشک در دسترس هستند.

برخی از این داروها عبارتند از:

• آنترالین
• کلسیتریول یا کلسیپوترین که اشکال ویتامین د۳ هستند
• اسید سالیسیلیک
• کرم های استروئیدی
• تازاروتن که مشتق ویتامین آ است

نور درمانی و سایر داروهای آرتریت پسوریازیس

در نور درمانی برای درمان بثورات پوستی ناشی از پسوریازیس از دارو و به دنبال آن قرار گرفتن در معرض نور شدید استفاده می شود.

چند داروی دیگر نیز علائم آرتریت پسوریازیس را درمان می کنند که شامل سکوکینوماب (کوزنتیکس) و وستکینوماب (استلارا) هستند و در زیر پوست تزریق می شوند.

این داروها می توانند خطر ابتلا به عفونت و سرطان را افزایش دهند.

آیا تغییر سبک زندگی می تواند علائم آرتریت پسوریازیس را تسکین دهد؟

اقداماتی وجود دارد که می توانید در خانه برای بهبود علائم انجام دهید:

ورزش را به برنامه روزانه اضافه کنید

حرکت مفاصل می تواند خشکی را کاهش دهد. روزانه حداقل ۳۰ دقیقه تحرک داشتن به کاهش وزن اضافی و افزایش انرژی کمک می کند. از پزشک بپرسید چه نوع ورزشی برای مفاصل شما بی خطر است.

دوچرخه سواری، پیاده روی، شنا و سایر تمرینات آبی نسبت به تمرینات با شدت زیاد مانند دویدن یا تنیس به مفاصل فشار کمتری وارد می کنند.

عادت های بد را ترک کنید

سیگار کشیدن برای مفاصل و همچنین سایر اعضای بدن مضر است. در مورد مشاوره، مصرف دارو یا جایگزین کردن نیکوتین برای کمک به ترک سیگار از پزشک سوال بپرسید.

همچنین مصرف الکل را محدود کنید چراکه الکل می تواند با برخی داروهای آرتریت پسوریازیس تداخل پیدا کند.

کاهش استرس

تنش و استرس می تواند دردهای آرتروز را حتی بدتر کند. برای آرامش ذهن و بدن خود مدیتیشن کنید، یوگا تمرین کنید یا روش های دیگر کاهش استرس را امتحان کنید.

از بسته های سرد (یخ) و گرم استفاده کنید

کمپرس و بسته های گرم درد عضلات را کم کرده و بسته های سرد نیز می توانند درد مفاصل را کاهش دهند.

برای محافظت از مفاصل خود حرکت کنید

درها را به جای انگشتان با بدن باز کنید. اجسام سنگین را با هر دو دست بلند کنید. برای باز کردن درب از شیشه بازکن استفاده کنید.

از مکمل ها و ادویه های طبیعی استفاده کنید

اسیدهای چرب امگا ۳ دارای خواص ضد التهابی هستند. این چربی های سالم که در بسیاری از مکمل ها وجود دارند التهاب و خشکی مفاصل را کاهش می دهند.

تحقیقات نشان می دهد که در مکمل ها مزایای سلامتی وجود دارد اما سازمان غذا و دارو خلوص یا کیفیت این مکمل ها را کنترل نمی کند. مهم است که قبل از شروع مصرف مکمل ها با پزشک صحبت کنید.

به همین ترتیب زردچوبه یک ادویه قوی است که با فراهم کردن خواص ضد التهابی به کاهش التهاب و دردهای آرتریت پسوریازیس کمک می کند.

زردچوبه را می توان به هر غذایی اضافه کرد. حتی بعضی از افراد مانند شیر طلایی آن را در چای یا لاته می ریزند.

سایر درمان های طبیعی و روش های جایگزین نیز می توانند مفید باشند و برخی علائم آرتریت پسوریازیس را تسکین دهند.

رژیم آرتریت پسوریازیس

هیچ یک از غذاها یا رژیم های غذایی به تنهایی آرتریت پسوریازیس را درمان نمی کنند، اما داشتن یک رژیم غذایی متعادل می تواند به کاهش التهاب و تسکین علائم کمک کند.

تغییرات سالم در رژیم غذایی در طولانی مدت از وارد شدن آسیب های شدید به مفاصل و بدن جلوگیری می کند.

به طور خلاصه میوه ها و سبزیجات تازه بیشتری مصرف کنید چراکه این مواد به کاهش التهاب و کنترل وزن کمک می کنند.

اضافه وزن فشار بیشتری بر مفصلی که از قبل آسیب دیده است وارد می کند. مصرف قند و چربی که التهاب آور است را محدود کنید. بیشتر از منابع چربی سالم مانند ماهی، دانه ها و مغزها استفاده کنید.

مراحل آرتریت پسوریازیس

آرتریت پسوریازیس در هر شخصی که به این بیماری مبتلا می شود مسیر یکسانی را دنبال نمی کند.

برخی افراد تنها علائم خفیف و تأثیری محدود بر روی مفاصل را تجربه می کنند و در برخی دیگر در نهایت مفاصل دچار تغییر شکل شده و استخوان ها بزرگ می شوند.

علت پیشرفت سریع تر بیماری در برخی افراد مشخص نیست. اما تشخیص و درمان به موقع می تواند به کاهش درد و آسیب مفاصل کمک کند.

مهم است که به محض شروع علائم و یا نشانه هایی که به آرتریت پسوریازیس ربط دارند با پزشک صحبت کنید.

آرتریت پسوریازیس مرحله اولیه

در مراحل اولیه این نوع آرتروز احتمالاًعلائم خفیف مانند تورم مفاصل و کاهش دامنه حرکت را تجربه می کنید. این علائم همزمان با بروز ضایعات پوستی پسوریازیس و یا سال ها بعد بروز می کنند.

تجویز داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یک درمان معمول است. این داروها درد و علائم را کاهش می دهند اما آرتریت پسوریازیس را درمان نمی کنند.

آرتریت پسوریازیس میانی

بسته به نوع آرتریت در مرحله میانی ​​احتمالاً علائم وخیم تری را مشاهده خواهید کرد که به درمان های پیشرفته تر مانند مصرف داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری و داروهای بیولوژیک نیاز دارند.

این داروها به کاهش علائم و همچنین کند شدن پیشرفت آسیب کمک می کنند.

آرتریت پسوریازیس مرحله نهایی

در این مرحله بافت استخوانی به شدت تحت تأثیر قرار گرفته و احتمال تغییر شکل مفاصل و بزرگ شدن استخوان وجود دارد. هدف از درمان، کاهش علائم و جلوگیری از وخیم تر شدن عوارض است.

تشخیص آرتریت پسوریازیس

پزشک برای تشخیص این نوع آرتریت باید با تصویربرداری و آزمایش خون سایر علل آرتروز مانند آرتریت روماتوئید و نقرس را رد کند.

این آزمایشات تصویربرداری برای تشخیص آسیب مفاصل و سایر بافت ها هستند:

• اشعه ایکس. این آزمایش التهاب و آسیب استخوان ها و مفاصل را بررسی می کند. آسیب در آرتریت پسوریازیس از سایر انواع آرتروز متفاوت است.
• ام آر آی. امواج رادیویی و آهن رباهای قوی از داخل بدن تصاویری تهیه می کنند. این تصاویر به پزشک در تشخیص آسیب مفصل، تاندون یا رباط کمک می کنند.
• سی تی اسکن و سونوگرافی. این آزمایشات به پزشک در تشخیص میزان پیشرفت آرتریت پسوریازیس و تأثیر بیماری بر مفاصل کمک می کنند.

آزمایش خون و ارزیابی مواد زیر به تشخیص هرگونه التهاب موجود در بدن کمک می کند:

• پروتئین واکنشی سی. ماده ای است که کبد هنگام التهاب در بدن تولید می کند.
• سرعت رسوب گلبول قرمز. میزان التهاب در بدن را نشان می دهد. با این حال از این طریق نمی توان تشخیص داد که التهاب ناشی از آرتریت پسوریازیس یا سایر علل احتمالی است.
• فاکتور روماتوئید. نوعی آنتی بادی است که سیستم ایمنی بدن تولید می کند. معمولاً در صورت ابتلا به آرتریت روماتوئید دیده می شود اما جواب در آرتریت پسوریازیس منفی است.

این آزمایش می تواند به پزشک در تشخیص ابتلا به آرتریت پسوریازیس یا آرتریت روماتوئید کمک کند.

• مایع مفصلی. در این آزمایش کشت مقدار کمی از مایعات زانو یا یک مفصل دیگر خارج می شود. اگر در مایع بلورهای اسید اوریک باشد احتمالاً به جای آرتریت پسوریازیس به نقرس مبتلا هستید.
• سلول های قرمز خون. کم بودن تعداد گلبول های قرمز خون ناشی از کم خونی در افراد مبتلا به آرتریت این نوع رایج است.

این نوع آرتریت را با هیچ کدام از آزمایش های خون یا تصویربرداری نمی توان تشخیص داد. پزشک برای رد سایر علل احتمالی از ترکیبی از آزمایشات استفاده خواهد کرد.

عوامل خطر آرتریت پسوریازیس

در صورت وجود عوامل زیر احتمال ابتلا به آرتریت پسوریازیس بیشتر است:

• پسوریازیس داشته باشید.
• پدر و مادر یا خواهر و برادرتان آرتریت پسوریازیس داشته باشند.
• در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی باشید (اگرچه کودکان نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند).
• در گذشته گلودرد داشته اید.
• ابتلا به اچ آی وی

این آرتریت شما را در معرض خطر عوارضی از جمله موارد زیر قرار می دهد:

• آرتریت موتیلان
• مشکلات چشمی مانند ورم ملتحمه یا یوئیت
• بیماری های قلبی و عروقی

بیشتر بخوانید : نقش فیزیوتراپی درپیشگیری از بیماری های قلبی عروقی

چه عاملی دردهای آرتریت پسوریازیس را تحریک می کند؟

دردهای شدید آرتریت پسوریازیس در طی یک دوره وضعیت فرد را بدتر می کنند. این دردها عوامل خاصی داشته و در هر فرد متفاوت هستند.

برای اطلاع از عوامل محرک، علائم خود را در یک دفترچه یادداشت کنید. روزانه علائم خود و آنچه باعث تحریک آن ها شده است را بنویسید.

همچنین به تغییراتی که در برنامه خود ایجاد کرده اید توجه داشته باشید، بعنوان مثال مصرف داروی جدیدی را شروع کرده اید یا خیر.

عوامل شایع آرتریت پسوریازیس شامل موارد زیر است:

• عفونت مانند گلودرد و عفونت های دستگاه تنفس فوقانی
• جراحات مانند بریدگی، خراشیدگی، یا آفتاب سوختگی
• خشکی پوست
• استرس
• هوای سرد و خشک
• سیگار کشیدن
• مصرف زیاد نوشیدنی های الکلی
• اضافه وزن
• مصرف داروهایی مانند لیتیوم، بتا بلاکرها و داروهای ضد مالاریا

اگرچه نمی توان تمام این نکات را رعایت کرد اما می توانید استرس را کنترل کنید، سیگار را ترک کنید و مصرف الکل را کاهش دهید.

اگر از داروهای شناخته شده برای علائم آرتریت پسوریازیس استفاده می کنید به پزشک اطلاع دهید. در این صورت شاید لازم باشد داروی جدیدی مصرف کنید.

متوقف کردن دردها همیشه ممکن نیست اما می توانید با اطلاع از روش های مختلف و انجام اقداماتی پیشگیرانه خطر بروز دردهای شدید را کاهش دهید.

آرتریت پسوریازیس در مقابل آرتریت روماتوئید

آرتریت پسوریازیس و آرتریت روماتوئید دو نوع مختلف از آرتروز هستند و اگرچه یک اسم مشترک و بسیاری علائم مشابه دارند، اما عوامل مختلفی زمینه ساز آن هاست.

آرتریت پسوریازیس در افراد مبتلا به پسوریازیس اتفاق می افتد. این یک بیماری پوستی است که باعث ایجاد ضایعات و لکه های پوسته پوسته در سطح پوست می شود.

آرتریت روماتوئید یک اختلال خود ایمنی است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که بدن به اشتباه به بافت های پوشاننده مفاصل حمله کند. این بیماری باعث تورم و در نهایت درد و تحلیل مفاصل می شود.

آرتریت پسوریازیس تقریباً به طور مساوی در زنان و مردان رخ می دهد، اما زنان بیشتر به آرتریت روماتوئید مبتلا می شوند.

آرتریت پسوریازیس در اکثر افراد اغلب در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی و آرتریت روماتوئید معمولاً کمی بعد از میانسالی دیده می شود.

آرتریت پسوریازیس و آرتریت روماتوئید در مراحل اولیه علائم مشابه بسیاری دارند که شامل درد، تورم و خشکی مفاصل است. با پیشرفت بیماری  احتمالاً مشخص می شود به کدام نوع آرتروز مبتلا هستید.

خوشبختانه پزشک برای تشخیص بیماری مجبور نیست منتظر پیشرفت آرتروز باشد و از طریق آزمایش خون و تصویربرداری می تواند تصمیم بگیرد که کدام یک از مفاصل تحت تأثیر قرار گرفته اند.

چشم انداز

چشم انداز هر شخص متفاوت است. برخی افراد علائم بسیار خفیفی دارند که تنها گاهی اوقات برای آن ها مشکل ایجاد می کند. برخی دیگر علائم شدیدتر و ناتوان کننده تری دارند.

هرچه علائم آرتریت شدیدتر باشد بیشتر بر توانایی حرکت تأثیر می گذارد. راه رفتن، بالا رفتن از پله ها و انجام سایر کارهای روزمره برای افرادی که آسیب مفصلی زیادی دارند دشوارتر است.

عواملی که چشم انداز بیماری را تحت تأثیر قرار می دهند عبارتند از:

• تشخیص آرتریت پسوریازیس در سنین جوانی
• شدید بودن بیماری هنگام تشخیص
• پوشیده شدن بسیاری از بخش های پوست با راش
• ابتلای چند نفر از اعضا خانواده به آرتریت پسوریازیس

برای بهبود چشم انداز، رژیم درمانی که پزشک تجویز کرده است را دنبال کنید. شاید برای دریافت بهترین نتیجه مجبور باشید بیش از یک دارو را امتحان کنید.

بیشتر بخوانید : اسپوندیلوآرتروپاتی چیست؟

به همراه توضیحات کامل در خصوص تشخیص، علائم و درمان

راه کارهای فیزیوتراپی و توانبخشی می تواند به بهبود این آرتریت بسیار کمک کند، برای آگاهی و راهنمایی در خصوص فیزیوتراپی آرتریت پسوریازیس در تهران با کلینیک فیزیوتراپی دایان واقع در شمال شرق تهران خیابان دولت تماس بگیرید.

شماره تماس های کلینیک فیزیوتراپی دایان جهت دریافت نوبت حضوری : ۰۲۱۲۲۷۸۶۰۴۹ – ۰۹۱۲۸۳۴۰۵۳۶