منظور از کمبود انرژی چیست؟ علائم و پیشگیری

کمبود انرژی چیست

زمانی که انرژی (کالری) دریافت شده از غذا و نوشیدنی هایی که مصرف می کنیم برای انجام ورزش و فعالیت های روزمره کافی نباشد، بدن با کمبود انرژی مواجه خواهد شد.

در صورتی که این کمبود انرژی، شدید و طولانی مدت باشد منجر به وضعیتی به نام افت ناگهانی انرژی بدن می شود.

کمبود انرژی، سیستم‌ های بدن را مجبور به سازگاری با سطوح پایین‌ تر انرژی کرده و انرژی موجود در بدن که صرف عملکردهای مهم مانند سلامت استخوان، تولید مثل و ایمنی می شود را کاهش می‌ دهد.

این وضعیت در نهایت خطر ابتلا به بیماری های دیگر را نیز افزایش خواهد داد.

کمبود انرژی به طور رسمی به عنوان “انرژی محدود برای پشتیبانی از عملکردهای طبیعی بدن پس از صرف انرژی بیشتر از کل انرژی دریافتی از رژیم غذایی” تعریف می شود.

عوامل خطر مرتبط با کمبود انرژی

کمبود انرژی در افرادی که ورزش های زیر را انجام می دهند بیشتر دیده می شود:

• ورزش هایی که مبتنی بر استقامت هستند (برای مثال ورزش های سه گانه، دوی استقامت)
• ورزش هایی با عملکرد خوب و نیازمند داشتن بدنی لاغر یا سبک است (مانند دوچرخه‌ سواری، دویدن، قایقرانی، ژیمناستیک)
• ورزش هایی که وزن برای شرکت در رقابت ها اهمیت دارند (مانند قایقرانی سبک وزن، وزنه برداری، ورزش های رزمی)

با این حال کمبود انرژی در هر نوع بدن و توده بدنی و همچنین در مردان و زنان رخ می دهد. تمام افرادی که ورزش می کنند نیز در معرض خطر ابتلا به این مشکل هستند.

کمبود انرژی چگونه به وجود می آید؟

کمبود انرژی در بسیاری از ورزشکاران نتیجه عدم تأمین انرژی مورد نیاز برای انجام تمرینات ورزشی یا فعالیت های روزمره است.

ورزشکاران به دلیل عدم آگاهی یا نداشتن درک صحیح از تغذیه، تحت تأثیر عادات غذایی دیگران یا عوامل دیگری مانند رژیم های مرسوم در رسانه های اجتماعی قرار گرفته و دچار افت انرژی می شوند.

افت ناگهانی انرژی به دلایل زیر اتفاق می افتد:

• افزایش دفعات یا شدت تمرینات بدون هماهنگ کردن میزان انرژی دریافتی از طریق رژیم غذایی
• کمبود وقت برای تهیه غذا یا بی توجهی به این موضوع
• حذف وعده های غذایی

افت انرژی همچنین ناشی از رفتارهای غذایی نادرست یا اختلالات خوردن بوده که منجر به بیماری های قابل توجه می شوند.

این رفتارهای نادرست شامل شمارش بیش از حد کالری (انرژی)، حذف وعده‌ های غذایی، پرخوری یا پاکسازی غذایی (بالا آوردن غذا)، تغییر عمدی الگوی غذا خوردن برای رسیدن به ظاهری خاص یا مصرف دارو برای کاهش وزن بدون توصیه پزشک است.

علائم رایج کمبود انرژی

• بیماری های مکرر (مانند سرفه، سرماخوردگی، عفونت های پوستی، مشکلات معده)
• آسیب های مکرر که بهبود نمی یابند (مانند شکستگی های استرسی)
• خستگی و کسلی پس از تمرینات که رفع نمی شود
• عدم وجود یا نامنظم بودن دوره های قاعدگی
• کاهش تمرکز و علاقه، تغییر خلق و خو
• عملکرد ضعیف در تمرینات و مسابقات

افت انرژی انرژی همیشه با کاهش وزن همراه نیست. بدن برای حفظ انرژی و بقا، ترفندهای شگفت انگیزی دارد و می تواند وزن کلی بدن را حتی در صورت عدم وجود انرژی کافی حفظ کند.

یکی از این روش‌ ها، غیر فعال کردن سیستم‌ های غیر حیاتی بدن مانند چرخه قاعدگی است. در نتیجه وزن به تنهایی راهنمای خوبی برای تشخیص کمبود یا عدم کمبود انرژی نیست.

چگونه می توان از افت انرژی جلوگیری کرد؟

1. برای پیشگیری از کمبود انرژی، یک رژیم غذایی باید انرژی کافی برای حمایت از نیازهای ورزشی و فعالیت های روزمره و همچنین سلامت کلی، سازگاری با تمرینات، ریکاوری و عملکردهای مختلف را فراهم کند.
2. در صورت افزایش دفعات یا شدت تمرینات، انرژی دریافتی نیز باید افزایش یابد و با میزان مصرف انرژی مطابقت داشته باشد.
3. آگاهی از ارزش انرژی غذاها و نیازهای ورزشی به اطمینان از داشتن رویکردی سالم در ارتباط با انرژی مورد نیاز دریافتی کمک می کند.
4. مراقب اطلاعات و روش های مرسوم در رسانه های اجتماعی باشید.
5. برای دریافت پشتیبانی و مشاوره درباره میزان انرژی مورد نیاز از متخصصان تغذیه و فیزیولوژی کمک بگیرید.

افت انرژی نسبی در ورزش (RED-S) چیست؟

کمبود انرژی نسبی در ورزش که در نتیجه افت ناگهانی انرژی انرژی کلی بدن ایجاد می شود سندرمی است که عملکرد فیزیولوژیکی ورزشکاران را مختل کرده و منجر به نتایج منفی در سلامت و فعالیت ها خواهد شد.

افت ناگهانی انرژی سیستم‌ های بدن را مجبور به سازگاری با سطوح پایین‌ تر انرژی کرده و انرژی موجود در بدن که صرف عملکردهای مهم مانند سلامت استخوان، تولید مثل و ایمنی می شود را کاهش می‌ دهد. این وضعیت در نهایت خطر ابتلا به بیماری های دیگر را نیز افزایش خواهد داد.

شماره تماس های کلینیک فیزیوتراپی دایان جهت دریافت نوبت حضوری : ۰۲۱۲۲۷۸۶۰۴۹ – ۰۹۱۲۸۳۴۰۵۳۶