چرا امروزه هایپرموبیلیتی به یک مسئله جدی تبدیل شده است؟
هایپرموبیلیتی از چندین نسل قبل وجود داشته است اما هرگز به عنوان یک بیماری پاتولوژیک پزشکی در نظر گرفته نشده است.
حتی امروزه پزشکان نسل قدیمی آن را رد کرده و نمی دانند چرا این افراد با مفاصل انعطاف پذیر به مراقبت های پزشکی نیاز دارند.
از درد و کوفتگی بدن خسته شدی؟
تماس بگیر و وقت معاینه یا فیزیوتراپی تنظیم کن!
هایپرموبیلیتی مفصل چیست؟
هایپرموبیلیتی مفصل یک بیماری ارثی است که در این شرایط مفاصل بیش از محدوده طبیعی مورد انتظار حرکت می کنند.
در اکثر مواقع اگر فرد از قدرت عضلانی کافی برخوردار باشد هیچ علائمی همراه با این بیماری وجود ندارد و حتی سطح حرکت کمی بیشتر می تواند در بسیاری از رشته های ورزشی یک مزیت باشد.
در پانزده سال گذشته تعداد كودكانی كه برای درمان فیزیوتراپی ارجاع داده شده اند بطور قابل توجهی افزایش یافته است و در بیماران جوان در ارتباط با این بیماری علائم بیشتری از جمله كاهش حس عمقی، ضعف عضلات، كاهش استقامت، درد مفاصل و گرفتگی عضلات ظاهر شده است.
بافت های پیوندی افراد مبتلا به این بیماری در مقایسه با افراد معمولی ضعیف تر است و بنابراین باید عضلات آن ها برای تثبیت و داشتن عملکرد طبیعی دو برابر قوی باشد.
در غیر این صورت این افراد برای انجام کارهای ساده دو برابر انرژی مصرف می کنند که منجر به خستگی و درد خواهد شد.
به همین دلیل معمولاً با انجام ورزش و تمرینات هوازی متوجه درد می شویم زیرا عضلات به دلیل عدم تحرک و رفع فشار قدرت کافی ندارند.
چه عواملی در این اواخر تغییر کرده است؟
بنابراین عواملی که در چند دهه گذشته تغییر کرده و باعث افزایش میزان شکایت در نسل جوان مبتلا به هایپرموبیلیتی و افزایش تعداد مراجعه کنندگان فیزیوتراپی شده است چیست؟
از طریق مشاهدات و پرسشنامه ها فهمیدم که سبک زندگی این افراد به طور چشمگیری تغییر کرده است.
کودکان روزانه مدتی بیش از حد طولانی و به طور متوسط بیش از 9 تا 10 ساعت (شامل زمان انجام تکالیف) پشت میز و جلوی رایانه، تلفن همراه و تلویزیون می نشینند.
آن ها در سن 4 سالگی که غالباً رشد نکرده اند و آماده یادگیری رسمی ابتدایی نیستند به مدرسه می روند.
به دلیل کمبود امکانات روی زمین یا میزهای کوچک می نشینند و بازی کنند یا یادگیری ذهنی انجام دهند. متوسط زمانی که در خارج از منزل سپری می کنند روزانه نیم ساعت تا یک ساعت است.
بعلاوه بسیاری از کودکان به دلایل مختلف با ماشین به مدرسه برده شده و به دلیل ترافیک زیاد و ساعت شلوغی بعد از مدرسه مدت زمان زیادی را در ماشین می گذرانند.
تمام این عوامل به این واقعیت که امروزه کودکان به طور کلی بسیار ضعیف تر هستند و عملکرد فیزیکی آن ها کاهش یافته است می افزاید.
ما همچنین می توانیم با مقایسه نمرات سالانه و تأیید بسیاری از معلمان و مربیان حرفه ای به این موضوع پی ببریم.
در نوجوانان و جوانان فشار بر عملکرد تحصیلی بسیار بیشتر از رشد جسمی است. تربیت بدنی بدون آماده کردن بدن برای نیازهای جسمی بالاتر از تمرینات رسمی به بازی و ورزش تغییر کرده است.
فرد برای ورزش کردن باید سالم و قدرتمند باشد و در غیر این صورت احتمال آسیب دیدگی وجود خواهد داشت. ورزشکاران حرفه ای برای آماده سازی بدن و تقاضای زیاد در رشته انتخابی خود سخت تمرین می کنند.
تربیت بدنی و قانون
قانونی وجود دارد که تمام مدارس باید هر هفته 75 دقیقه برای دانش آموزان ابتدایی و 90 دقیقه در هفته برای مقاطع متوسطه فعالیت های بدنی فراهم کنند اما متأسفانه تربیت بدنی غالباً به دلیل اولویت های دیگر اولین درسی است که لغو می شود.
تربیت بدنی تنها تا سن 16 سالگی اجباری بودی و فقط در صورتی که فرد این رشته را برای تحصیلات بیشتر انتخاب کند ادامه خواهد یافت.
برخی مدارس ساعات بیشتری را برای تربیت بدنی در نظر می گیرند اما مدارس مستقلی نیز وجود دارند که هیچ گونه درسی برای تربیت بدنی ارائه نمی دهند.
بنابراین اگر کودک شما به هایپرموبیلیتی مبتلاست و در مدرسه یا خارج از مدرسه ورزش نمی کند به احتمال زیاد به دلیل ضعف عضلات علائم مختلفی خواهد داشت.
این کودکان اغلب برای حمایت از بدن هنگام ایستادن به دیوار تکیه می دهند و پیاده روی در مسافت های طولانی برای آن ها چالش برانگیز و دردناک است.
دستورالعمل های فیزیکی منتشر شده توسط دولت انگلیس توصیه می کند:
کودکان زیر پنج سال 180 دقیقه برابر روزانه 3 ساعت از زمان راه رفتن کودک ورزش کنند.
کودکان 5 تا 18 سال روزانه 1 تا چند ساعت ورزش با شدت متوسط یا شدید که باعث تقویت عضلات و استخوان ها می شود انجام دهند.
بزرگسالان 19 تا 64 ساله و سالخوردگان در هفته 150 دقیقه (2.5 ساعت) فعالیت های بدنی متوسط تا شدید (بزرگسالان باید روزانه برخی از فعالیت های بدنی را انجام دهند) انجام دهند.
همچنین لازم است فعالیت هایی برای تقویت عضلات نیز در نظر گرفته شوند.
چرا امروزه كمبود ورزش براي خانواده هاي مبتلا به هایپرموبیلیتی مشكل بزرگتري ایجاد کرده است؟
این دستورالعمل ها و توصیه ها برای یک کودک و بزرگسال مبتلا به هایپرموبیلیتی در سطح متوسط است.
والدینی که برای ارزیابی فیزیوتراپی کودک خود را همراهی می کنند معمولاً خودشان به این بیماری مبتلا هستند اما از آنجا که هنگام بزرگ شدن هیچ علائمی نداشته و یا علائم بسیار کمی دارند متوجه این موضوع نمی شوند.
والدین به طور كلی در سال های كودكی یا نوجوانی به دلیل انجام فعالیت های بدنی بیشتر قدرتشان افزایش یافته كه باعث ایجاد یك سیستم پشتیبان بهتر برای مفاصل آن ها شده است.
آنها مجبور به استفاده از وسایل نقلیه نبودند، پیاده به مدرسه می رفتند، در مدرسه فعالیت های بدنی بیشتری داشتند، با دوستانشان بیرون از خانه بازی می کردند و به دلیل وجود نداشتن ماشین های زیاد با ماشین به مدرسه برده نمی شدند.
همچنین هیچ رایانه و موبایلی نیز وجود نداشت. انتخاب در برنامه های تلویزیونی به حدی محدود بود که به احتمال زیاد تنها 1 ساعت در روز را جلوی تلویزیون می گذرانند و برنامه مورد علاقه خود را تماشا می کردند.
به طور خلاصه به نظر من هایپرموبیلیتی برای بسیاری از خانواده ها به دلیل ضعف ناشی از زندگی کم تحرک به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است.
با چند اقدام ساده می توان تاثیرات سبک زندگی بر هایپرموبیلیتی را معکوس کرد. برای کمک به افزایش اعتماد به نفس و انعطاف پذیری کودکان مبتلا به هایپرموبیلیتی می توانید با متخصصین فیزیوتراپی ما در این زمینه مشورت کنید.
برای تنظیم نوبت با شماره های زیر تماس بگیرید.
شماره تماس های کلینیک دایان: 02122764555 – 02122786049 – 09128340536
برای کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با نحوه ارائه خدمات کلینیک فیزیوتراپی دایان با ما تماس بگیرید.