مگنت درمانی یا آهنربادرمانی یا مغناطیس درمانی یکی از روش هایی است که در درمان درد ها و اسپاسم های عضلانی به کار گرفته شده است.
کلمه مغناطیس برای اشاره به تغییر تناوبی کشش جاذبه به قطب شمال وهمچنین به کشش نامرئی که دو نفر بین خود احساس می کند استفاده می شود.
اما هر دو تعریف بر وجود یک نیروی مخفی اما ملموس که اجسام را به سمت یکدیگر می کشند دلالت دارند.
از نظر تاریخی مغناطیس در اوایل سال ۶۲۵ قبل از میلاد در نوشته های ارسطو مورد بحث قرار گرفت.
بعدها دریانوردان دریافتند که سنگ های مغناطیسی که با عنوان سنگ آهنربا شناخته می شدند، زمانی که از یک ریسمان آویزان شوند، بدون هیچ کمکی مانند یک قطب نما عمل می کنند.
این سنگ ها با دقت بالایی در راستای شمال- جنوب قرار می گیرند و بنابراین می توانند جهت حرکت کشتی ها را مشخص کنند.
این روش یکی از موثرترین دستگاهها برای افزایش سرعت جوش خوردن در شکستگی استخوان می باشد.
پیش زمینه مگنت تراپی
تمام آهنرباها قطب های مثبت و منفی دارند. زمانی که قطب های مخالف آهن رباها در نزدیکی هم قرار میگیرد به هم می چسبند و زمانی که قطب های مشابه شان در کنار هم قرار می گیرند از یکدیگر دور میشوند.
کاربردهای پزشکی آهنرباها همچنان مورد بررسی است.
تا به حال بیش از یک بیلیون دلار آهنرباهای پزشکی بدون نسخه (OTC) در سراسر جهان فروخته شده است.
گاوس G واحد اندازه گیری میدان مغناطیسی است. میدان مغناطیسی زمین در سطح آن حدود نیم گاوس است.
این طور گفته می شود که قدرت آهنرباهای موجود در بازار چیزی حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰۰ گاوس است.
یک آهنربای الکتریکی که در دستگاه MRI استفاده می شود ۱۵۰۰۰ گاوس یا بیشتر قدرت دارد.
تحقیقات علمی درباره مگنت تراپی
تحقیقات بنیادی در مورد آهنربا نشان می دهند که وقتی یک آهنربا بر روی پوست قرار میگیرد، دیواره های مویرگ ها آرام می شوند و به این ترتیب امکان عبور جریان خون و اکسیژن بیشتری فراهم میشود و مقدار بیشتری از پروستاگلاندین های انباشته شده که مسبب درد هستند خارج میشوند.
از لحاظ تئوری این موارد سبب تسکین اسپاسم های عضلانی و در نتیجه درد می شوند.
از آنجا که انتقال درد نیاز به فعالیت الکتریکی در عصب و سلولهای ماهیچه دارد، آهنرباهایی که به طور مناسبی در کنار هم قرار می گیرند، می توانند جلوی این فعالیت الکتریکی را بگیرند یا در مواردی که جراحتی وجود دارد به روند بهبودی کمک کنند.
آهنرباها را می توان به صورت پیوسته و بدون وقفه به کار برد( درمان استاتیک) یا ممکن است از آنها همراه با دستکاری میدان مغناطیسی استفاده کرد (درمان با پالس).
یک متاآنالیز از آزمایشات بالینی منتشر شده که تاثیر مگنت تراپی را در درمان درد مورد آزمایش قرار داد، از نظر آماری هیچ تفاوت قابل توجه و روشنی را نشان نداد.
از ۲۹ مطالعه بررسی شده، ۹ مورد آزمایشهای تصادفی شده کنترل شده پلاسیبو بودند که در آنها کاربرد آهنرباها در دردهای اسکلتی عضلانی بررسی شده بود.
چهار مورد از این آزمایش‌ها نشان دادند که درد به طور قابل ملاحظه ای کاهش پیدا کرد اما ارتباطی بین میزان این کاهش و قدرت آهنربای استفاده شده، مدت زمان استفاده از آن و محل قرار گرفتن آهنربا ها مشاهده نشد.
از ۴ مطالعه ای که نتایج مثبتی را نشان می‌دادند، ۱ مورد آزمایش کوچکی بود که تاثیرمغناطیس درمانی را بر روی درد فیبرومیالژیا بررسی کرده بود.
در این آزمایش از یک تشک مغناطیسی ۱۱۰۰ گاوسی استفاده شد.
به شرکت کنندگان به طور تصادفی یک تشک پلاسیبو یا یک تشک مغناطیسی داده شد و آن ها برای ۱۶ هفته بر روی این تشک ها خوابیدند.
درد، خستگی، درد ماهیچه، عملکرد فیزیکی و کیفیت خواب این بیماران با استفاده از پرسشنامه تاثیر فیبرومیالژیا مورد بررسی قرار می گرفت.
گروهی که از تشک مغناطیسی استفاده کرده بودند، در مقایسه با گروه پلاسیبو که تغییرات کمی داشتند یا هیچ تغییری در وضعیت شان ایجاد نشده بود، از لحاظ آماری بهبود قابل توجهی را در تمام ابعاد تجربه کردند.
در یک آزمایش بالینی کوچک که از درمان با میدان های الکترومغناطیسی پالسی(PEMT) برای درمان درد مزمن پایین کمر استفاده شده بود، مجموعه ۳۶ بیمار به طور تصادفی به دو گروه پلاسیبو و درمان باPEMT تقسیم شدند.
مگنت درمانی برای آنها به مدت سه هفته و در هر هفته سه بار انجام شد.
پس از آن وضعیت بیماران برای ۴ هفته پیگیری شد و از آنها خواسته شد که میزان دردشان را به صورت یک مقیاس عددی درجه بندی کنند.
افرادی که در گروه درمانی بودند در تمام طول ماه از لحاظ آماری کاهش قابل توجهی را در دردشان گزارش دادند.
یک آزمایش منحصر به فرد دیگر کارایی مغناطیس درمانی را در درمان درد لگنی دوره قاعدگی مورد بررسی قرار داد.
وسیله ای که در لباس زیر قرار داده میشد موجب میشد که آهنرباها حتما با ناحیه لگن تماس داشته باشند.
در این آزمایش 35 زن که سابقه قاعدگی دردناک در پرونده خود داشتند، به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند.
به یکی از این گروه‌ها لباسهایی داه شد که دارای یک آهنربای قوی بود و به گروه دیگر یک دستگاه پلاسیبو که نیروی مغناطیسی ضعیف تری داشت داده شد تا از دو روز قبل از شروع قاعدگی تا پایان دوره قاعدگی شان از آن استفاده کند.
نتایج کور (یا چشمی) که با پرسشنامه McGill Pain مورد بررسی قرار گرفت، کاهش چشمگیری را در درد گروهی نشان داد که لباسی پوشیده بودند که آهنربای قوی داشت.
بیشتر بخوانید: مگنت تراپی یا مغناطیس درمانی
ایمنی مگنت تراپی
در مورد مگنت تراپی، قرمزی پوست در تماس با آهن ربا گزارش شده است اما در اکثر موارد قرمزی طی ۲۴ ساعت پس از برداشتن آن وسیله برطرف شده است.
بیمارانی که تنظیم کننده ضربان قلب، دفیبریلاتورهای اتوماتیک کاشته شده یا پمپهای انسولین دارند، نباید بدون مشورت با درمانگر خود از مگنت تراپی استفاده کنند.
بعضی از تولید کنندگان هشدار می‌دهند که آهنرباها می‌توانند در فارماکوکینتیک داروهای تراپوستی مانند پچ های درد اختلال ایجاد کند.
اگرچه این تئوری ثابت نشده است اما در نظر گرفتن آن ضروری است.
خلاصه مگنت درمانی
مگنت درمانی هنوز خارج از حیطه روش های مبتنی بر شواهد است اما حتی مطالعاتی که فواید آن را نشان نداده اند، نتوانستند هیچ گونه مورد منفی را در مورد ایمنی آن نشان دهند.
در نتیجه متخصصان حوزه سلامت باید از اطلاعاتی که ارائه و منتشر میشوند، آگاه باشند تا به بیمارانشان کمک کنند تا تصمیم های آگاهانه ای را در رابطه با استفاده از مغناطیس درمانی بگیرند.
بیشتر بخوانید: مگنت تراپی، مغناطیس درمانی
اگر در مورد مگنت تراپی کنجکاو شده اید یا می خواهید آن را امتحان کنید، برای دریافت مشاوره در این باره و درمان با مگنت تراپی به کلینیک فیزیوتراپی دایان مراجعه کنید و یا با شماره های زیر با ما تماس بگیرید.
شماره تماس های کلینیک فیزیوتراپی دایان: ۰۲۱۲۲۷۶۴۵۵۵ – ۰۲۱۲۲۷۸۶۰۴۹ – ۰۹۱۲۸۳۴۰۵۳۶
سلام
خیلی ممنون از مطلب عالی