فیزیوتراپی دایان » فیزیوتراپی اندام‌ها » فیزیوتراپی دست » کیست گانگلیون

کیست گانگلیون

فیزیوتراپیست علی حیدریان
آخرین به روزرسانی در 29 شهریور 1402

کیست گانگلیون : دلایل و علائم، درمان ها و تمرین ها

یک کیست گانگلیون یک کیسه پر از مایع است که می‌تواند در مسیر تاندون ها یا مفاصل ایجاد شود.

این کیست ها بیشتر در مچ دست و دست ها به وجود می آیند، اما ممکن است همچنین در پاها یا زانو نیز ظاهر شوند.

از درد و کوفتگی بدن خسته شدی؟
تماس بگیر و وقت معاینه یا فیزیوتراپی تنظیم کن!

ظاهر اکثر این کیست ها به صورت توده ای بدون شکل و ترکیب است و هنگام لمس ممکن است سفت یا اسفنجی باشند.
اکثر کیست های گانگلیون بی درد هستند اما بعضی از آنها ممکن است دردناک و نسبت به درد حساس شده و موجب ضعف یا حتی سوزش در آن ناحیه شوند و حتی ممکن است در دامنه حرکتی مفاصل اختلال ایجاد کنند.

علت ایجاد کیست های گانگلیون چیست؟

بعضی تئوری‌ها این ادعا را مطرح می‌کنند که تروما (ضربه) های کوچک و مکرر ممکن است منجر به ایجاد یک کیست شود اما توافق نظر عمومی در این مورد وجود ندارد.

این کیست ها ممکن است خود به خود و بی دلیل نیز به وجود آیند و احتمال بروز آنها در زنان سه برابر بیشتر از مردان است.

دست نشان داده شده در این تصویر متعلق به زنی است که در اثر نوشتن مقالات زیاد و نت برداری هنگام آماده شدن برای امتحانات دچار این کیست گانگلیون شده است.

نشانه ها و علائم کیست های گانگلیون

یک توده قابل رویت است و ممکن است سایز متغیری داشته باشند
این کیست ممکن است هنگام لمس سفت و حساس باشد
درد (اگر وجود داشته باشد) ممکن است با حرکت یک مفصل افزایش یابد ( مثلاً با خم کردن مچ)

فیزیوتراپی چگونه می تواند به درمان کیست های گانگلیون کمک کند؟ُ

اکثر کیست های گانگلیون (۳۸ درصد تا ۴۸ درصد) اگر به حال خود رها شوند خود به خود بهبود پیدا می کنند.

اما اگر کیست دردناک باشد و در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد کند، می توان از فیزیوتراپی برای بهبود درد و عملکرد استفاده کرد.

آموزش اصلاح فعالیت ها ورزش ها
سفت نکردن زیاد دست ها و نگه داشتن دست در حالت خنثی هنگام نگه داشتن اجسام در فعالیت های روزانه؛ به طوری که مچ دست صاف نگه داشته شود.
پیدا کردن فاکتورهای تشدید کننده احتمالی و اصلاح فشار وزن وارد شده به آن ناحیه.
استفاده از بریس، تیپ (چسب)، فشرده سازی (اگر در آن ناحیه از بدن قابل استفاده باشد)
در صورت نیاز استفاده از درمان دستی آرام برای ساعد و دست
لیزر، اولتراسوند، مگنت درمانی،طب سوزنی و کمک به کاهش التهاب و درد
ورزش هایی با هدف عادی‌سازی حرکات دست و پا

اگر کنترل های محافظه کارانه موثر نبودند و کیست همچنان مشکل ساز بود ممکن است برای برداشتن کیست گانگلیون به مداخلات جراحی نیاز باشد.

معمولاً پس از انجام عمل برای کمک به عادی سازی عملکرد مفصل آسیب دیده، فیزیوتراپی توصیه می شود.

برای مثال اگر کیست از مچ دست برداشته شود ممکن است پس از آن سفت شود که فیزیوتراپی می تواند با درمان دستی و ایجاد یک برنامه درمانی خانگی مناسب به بهبود دامنه حرکت کمک کند.

روش هایی مانند لیزر درمانی و اولتراسوند (فراصوت) نیز ممکن است برای کاهش تورم استفاده شود.

ماساژ بافت اسکار (اثر زخم) نیز می‌تواند برای کمک به پیشگیری از روی هم جمع شدن بیش از حد بافت اثر زخم در اطراف ناحیه برش انجام شود.